Op het moment dat dit bericht de lucht ingaat, duurt het nog precies een week voordat de Nobelprijs Economie 2007 bekend wordt gemaakt. Hoogste tijd om te beginnen met speculaties. Allereerst kunnen we natuurlijk zonder meer ons lijstje van vorig jaar herhalen, want toen we zaten er volledig naast:
Alchian, Baghwati, Demsetz, Diamond, Dixit, Fama, French, Hart, Holmstrom, Jorgenson, Maskin, Milgrom, Myerson, Krugman, Thaler, Tullock, Williamson, Wilson.
Thomson (zie ook de post van Thijs vorig jaar) komt dit jaar ook met de naam van Jean Tirole, maar dat lijkt me toch een lastig verhaal. De man is zonder meer een van de meest briljante en produktieve economen, maar heeft niet echt een bijdrage geleverd die me fundamenteel genoeg lijkt voor het Nobelcomite. Maar we blijven hopen. Bovendien had Thomson vorig jaar Phelps correct getipt. Dit jaar noemen ze ook Helpman en Grossman, en Wilson en Milgrom. Maar als ik het goed heb was dat vorig jaar ook al het geval.
U wilt meer namen? Mankiw noemt Fama, Feldstein en Barro. Tyler Cowen heeft nog een intrigerende suggestie: Nordhaus. Immers: houdt zich bezig met milieu en dat is hot. Verder noemt hij Fama, Thaler, French, Williamson, Tirole, Krueger, Bhagwati, Tullock. Joshua Gans komt nog met Krugman, Romer, Myerson, Dixit, Maskin. Zelf hoop ik op Dixit of Myerson, en tip ik Fama en French. (zie vorig jaar). Hoewel die efficiente markten natuurlijk niet meer zo populair zijn.
Zo. Als de winnaar er nu nog niet tussen zit, gaan we volgend jaar gewoon nog meer namen noemen.
Ik weet niet zeker of ik het goed begrijp, maar volgens mij heeft de baas van Thomson’s ISI (Garfield) in 1990(!) een hele lijst van most-cited economists gepubliceerd. Elke keer dat iemand op die lijst een Nobelprijs krijgt wordt dat als een succesvolle voorspelling gepresenteerd… Ik denk dat de finance-jongens weer eens in de prijzen gaan vallen.
Inderdaad, je begrijpt het verkeerd. Elk jaar doen ze drie suggesties, net als nu. Als een van die drie goed is, wordt dat als correcte voorspelling geregistreerd. Volgens mij.
Volgens mij begrijp jij het verkeerd. Op de Thomson-website wordt b.v. als voorbeeld van een succes genoemd:
“In 2006, Edmund S. Phelps won the Economics Prize. He was one of the 50 most-cited economists listed by Garfield in 1990.”
Het hele verhaal suggereert toch sterk dat elke Nobelprijswinnaar in Garfield’s top-50 uit 1990 als een “prediction success” wordt gezien. Volgens mij…
Je hebt gelijk. Curieus, ik kan me niet herinneren dat dat er vorig jaar ook bij stond allemaal. Ik meen mij te herinneren dat ze hun eigen ‘succes’ toen nog wel baseerden op hun eigen lijstjes van 3 voorspellingen elk jaar (dat werd tenminste wel gesuggereerd in deze post).
Tja, zo kan ik het ook. Een lijst van 50 economen verzinnen en dan succes claimen als de winnaar daar tussen zit. Oh, wacht eens even, dat doe ik ook…
Zie ook hier voor de prediction market, Helpman aan kop. Helpman-Grossman-Krugman zou mooi zijn maar de doodsteek voor feministische economie.
Mooi gevonden!! Het duurde even voordat bij mij het kwartje viel…
Als G+H ‘m krijgen zou Paul Romer eigenlijk niet mogen ontbreken. Nog sterker: buiten de knappe formalisering die deze heren hebben bewerkstelligd, zijn bijna al hun inzichten over lange termijn economische groei al terug te vinden in het veel vroegere werk van non-mainstream-economen als Richard Nelson.
Maar ja, alles stond ook al in Adam Smith…
Wel leuk, die prediction market, alleen wat jammer dat er nauwelijks gehandeld wordt. Je zou toch verwachten dat juist economen zich daar massaal op storten. Hoewel: misschien denken ze dat de markt efficient is en er dus toch niets te verdienen valt.
Dat is een lekkere dooddoener!
Je geeft zelf in je oordeel over Tirole al aan dat een Nobelprijs moet worden toegekend aan iemand die fundamentele bijdragen heeft geleverd. Ik (maar wie ben ik) vind dat G+H en R heel mooi en veel werk hebben geleverd, maar veel fundamentele nieuwe inzichten heeft hun werk naar mijn mening niet opgeleverd. Ik baseer die mening dan met name op hun werk over endogene groei, G+H hebben ook veel over handel en interest groups gedaan. Daar weet ik veel te weinig vanaf om een oordeel te kunnen vellen…
Zover ik kan beoordelen is de fundamentale bijdrage van de endogene groeitheorie geweest het formaliseren van gedachten die op zich inderdaad al door eerder waren geopperd. Maar dat formaliseren lijkt me toch een fundamentele bijdrage. Voor Akerlof en Stiglitz zal ook wel eens iemand iets geroepen hebben in de richting van “adverse selection” en “moral hazard”, maar de fundamentele bijdrage blijft vervolgens toch het formaliseren ervan.
Hoe dan ook. Meer leuke links: opnieuw via Greg Mankiw: de odds bij de Engelse bookmakers! Ook daar liggen Grossman en Helpman op kop, met 5 tegen 1, gevolgd door Romer, dan Pissarides, Mortensen, Diamond, en vervolgens Krugman, dan Fama, dan Barro. Dixit op een teleurstellende 20 tegen 1, Myerson wordt al helemaal niet genoemd. Hier is tenslotte een ranglijst van citaties tussen 1975 en 2000. Daar staat Fama bovenaan.
Goeie observaties van Levitt.