De marktwaarde van een nier

De discussie over nierdonatie blijft onze virtuele kolommen vullen (zie hier, hier, hier, hier, hier, en hier). Geen wonder, want een ander onderwerp waarbij een vleugje meer economie leidt tot zo’n spectaculaire welvaartsverbetering, is nauwelijks denkbaar.

En het gaat de goede kant op. Hoogleraar orgaantransplantatie en donatie Andries Hoitsma pleit er voor om iedere levende donor een ‘onkostenvergoeding’ van 50.000 euro te geven voor het afstaan een nier. Zijn redenering is interessant. Als een systeem van automatisch donorschap niet wordt toegestaan met het argument dat iedereen zelf moet kunnen beschikken over zijn organen, dan moet de politiek ook consequent zijn en toestaan dat iedereen al bij leven over zijn organen mag beschikken, en dus een nier mag verkopen.

Nu lijkt die 50.000 euro wat aan de royale kant, zeker omdat er al 8 mensen zijn opgedoken die het voor 5.000 tot 10.000 doen. De redenering?

Omdat dat de marktwaarde is. Nierpatiënten […] gaan naar China of Pakistan en krijgen daar -illegaal, natuurlijk- een nieuwe nier. Dat kost dan zo’n 50.000 euro.”

Aha. Maar als iedereen hier zijn nieren ook legaal mag verkopen, dan gaat het aanbod omhoog en dus de marktprijs naar beneden. Dat kan dus goedkoper.

4 gedachten aan “De marktwaarde van een nier”

  1. Waarom wordt een systeem van automatisch donorschap niet toegestaan? Je kunt mensen toestaan een anti-donorkaart bij zich te dragen. Dan heb je en zelfbeschikking over je organen en (waarschijnlijk) meer donoren. De behavorial economen beweren altijd dat het veranderen van de uitgangssituatie kan leiden tot betere keuzes van de gemiddelde mens zonder dat het de keuzevrijheid aantast. Dit lijkt mij daar een mooie toepassing van.

    En wat betreft de prijs van nieren: Ik ben verbaasd dat je niet een nierenveiling voorstelt.

  2. Een anti-donorkaart heeft als probleem dat als men die kaart niet kan vinden als je in het ziekenhuis ligt, ze je organen er uit halen terwijl je dat niet wilde. Maar naast de implementatie is het een aardig idee. Ondanks dat er mensen zijn die dan geen donor willen zijn omdat het van bovenaf wordt opgelegd, blijkt uit onderzoek dat je dan meer donoren krijgt.

  3. In Belgie doen ze het ook, ik geloof dat daar een centraal registratiesysteem van niet-donoren is waar even wordt gecheckt of de kandidaat in kwestie zich afgemeld heeft. Of iets dergelijks.

Reacties zijn gesloten.