Information Overload

Wij mogen er graag melding van maken als er weer een Nederlandse econoom optreedt op radio, TV of het web, vooral als daarbij in onze ogen iets interessants dan wel zinnigs wordt gemeld. Als is het maar in onze rechter kolom. Zelfs Amerikaanse vakbroeders met een opmerkelijke mening krijgen nog wel eens een vermelding. Maar inmiddels is er geen beginnen meer aan. Stem af op een willekeurige actualiteitenrubriek en daar zit weer zo’n econoom. Op het internet circuleren inmiddels de meningen van vele tientallen topeconomen over hoe het zo ver heeft kunnen komen, en hoe het nu verder moet. Een mens heeft er al een dagtaak aan om al die meningen bij te houden. Je gaat je haast afvragen hoe we dit jaar al die vaktijdschriften nog vol gaan krijgen, nu alle economen zich volledig op de kredietcrisis lijken te hebben gestort.

Nog een rondje dan. De meest curieuze visie op het reddingsplan kwam van Greg Mankiw: mijn vriendje Ben [Bernanke] is heel slim, dus als hij er achter staat, dan is het vast een goed idee. Dit is een mooi overzicht van de ontsteltenis en de eerste reacties na het afstemmen van het reddingsplan gisteren. Willem Buiter schrijft nu ook in het Nederlands, en met name zinnige dingen over het verbod op short selling. Verder: Bas Jacobs bij Het Gesprek, alweer een tijdje geleden, en Casper de Vries bij RTL Z en bij Buitenhof. [via]. Die laatste fragmenten heb ik overigens ook nog niet bekeken. Zo af en toe moet er immers ook nog gewerkt worden.

Strangeloan

The Economist’s Voice is een online tijdschrift waarin economen beleidsrelevante artikelen schrijven. In de laatste editie wijst Aaron Edlin er op dat de overheid vlak voor haar reddingsplan een negatieve reele rente betaalde, en dus een leuke bijverdienste had kunnen hebben aan het spelen van bankier voor haar burgers, maar middels dat reddingsplan die positie weer mooi heeft verkwanseld. Met name de titel is briljant: “Dr. StrangeLoan: or How I Learned to Stop Worrying and Love the Financial Collapse“.

[dank aan Dirk].

Beste stuurlui

Als ik moe ben, sla ik wel eens een leerboek econometrie op om mij te amuseren met de exuberante modellen die daarin worden gepresenteerd, want economen, ’t is een vlijtig en vernuftig volkje. Altijd het hoogste woord en een intimiderende toon, altijd goochelen met curieuze sommetjes, altijd in de weer met het maken van abstract ogende formules van ongecontroleerde leuterpraatjes. Van een paar hoofdletters een differentiaalvergelijking maken kan bijna iedereen en dan is de grafiek er in een handomdraai. Tot er écht iets gebeurt. Grappige wetenschap: zelfs het voorspellend vermogen van een horoscoop in een doorsnee huis-aan-huisblad is in vergelijking al een stuk accurater.

aldus Michaël Zeeman in een column in de Volkskrant vanochtend.

Ik heb zelden iemand in zulke gloedvolle bewoordingen maar met zo’n schaamteloos gebrek aan voorkennis zoveel vooringenomen onzin zien uitslaan. Maar vermakelijk is het stuk wel.

[dank aan Allard]

Reddingsplan

U heeft van ons nog geen mening gekregen over het reddingsplan waarmee de Amerikaanse overheid gaat proberen het financiele systeem te redden. Dat komt, ik zit niet voldoende in die materie, en Thijs is op vakantie. En bovendien, wat moet u met onze mening als u hier de mening kunt lezen van ruim 160 veel betere economen, in de vorm van een open brief aan de leden van de Senaat. Hun consensus: niet doen. [via]

Reclame

Goed. Ik begrijp dat reclames doorgaans geneigd zijn een ietwat te rooskleurig beeld van de werkelijkheid te schetsen. Maar soms vraag je je af of het niet verstandiger zou zijn om een bepaalde reclame in het licht van actuele ontwikkelingen een tijdje niet uit te zenden. Zo heb ik mij er persoonlijk behoorlijk aan gestoord dat, toen bleek dat honderdduizenden Nederlanders opnieuw aangifte moesten doen, de Belastingdienst vrolijk bleef adverteren met "Leuker kunnen we het niet maken. Wel makkelijker."

Maar Fortis spant absoluut de kroon. Gisteren zag ik hem weer, de commercial. In een tijd waarin de president van de Nederlandsche Bank het nodig vindt om op TV te verschijnen en het ganse volk gerust te stellen dat Fortis niet failliet zal gaan, blijven ze hem doodleuk uitzenden. "Here today. Where tomorrow? Fortis."

Inderdaad.

Loterij

Hoezee, er is weer een groep gedupeerde burgers die zich organiseert om een proces aan te spannen tegen de Staat. De Staatsloterij, dit keer. Die werd eerder door de Reclamecodecommissie op de vingers getikt wegens het suggereren dat onder alle verkochte loten geloot werd, terwijl dat alleen maar onder verkochte alle loten bleek te zijn. Concreet schijnt dat te betekenen dat er elke maand slechts 3 prijzen van 50.000 en 100.000 euro vallen, en niet 20.

Nu is er loterijverlies.nl, "een initiatief van Morand Juridische Bijstand" die gedupeerden verenigt en een bedrag van "minstens een half miljard" claimt. Tegen "lage kosten" mogen gedupeerden zich aanmelden.

Toch eens rekenen…  In totaal is er per maand dus 17 maal 150.000 euro is een slordige 2,5 miljoen euro te weinig uitgekeerd, dat is 30 miljoen op jaarbasis. Volgens het jaarverslag van de loterij bedraagt de omzet zo’n 500 miljoen per jaar, wat betekent dat er 6% te weinig is uitgekeerd. De feitelijke schade voor iemand die meespeelt met een lot van 14,50 is dan 87 cent,  of ruim 10 euro op jaarbasis. Mocht loterijverlies de rechtzaak al winnen, wat mij onwaarschijnlijk lijkt, dan is redelijkerwijs dat het bedrag waar zo’n gedupeerde recht op heeft.

Stel u speelde 5 jaar lang mee, met 1 lot. Uw schade is dan ongeveer 50 eur0. De kosten van inschrijven bij loterijverlies bedragen "slechts" 25 euro. Bovendien toucheren ze nog eens 15% van de vergoeding van 50 euro, zodat er voor de gedupeerde slechts 20 euro overblijft. In het meest gunstige geval natuurlijk. Inderdaad: waarschijnlijk besteedt u uw geld beter door nog een extra lot te kopen in de staatsloterij.

De enige echte winnaar is Morand Juridische Bijstand, die inmiddels 19.000 aanmeldingen zou hebben en dus een slordige half miljoen euro heeft getoucheerd.

Strijd tussen centrale banken

In onze rechterkolom heeft u al zien langskomen dat de kredietcrisis ook een aantal sponsoren in de Engelse Premier League treft. De Wall Street Journal geeft nog eens een aardige extra draai aan dat verhaal.

Manchester United wordt gesponsord door AIG. Inderdaad, hetzelfde AIG dat deze week werd gered door de Amerikaanse centrale bank, in ruil voor 80% van de aandelen. De facto is de Amerikaanse centrale bank nu eigenaar van AIG en dus shirtsponsor van Manchester United.

Newcastle United wordt gesponsord door Northern Rock. Inderdaad, hetzelfde Northern Rock dat een jaar geleden werd gered door de Britse centrale bank. De facto is de Britse centrale bank nu eigenaar van Northern Rock en dus shirtsponsor van Newcastle United.

Op 9 maart spelen beide clubs tegen elkaar, in wat door de WSJ nu al wordt geafficheerd als de “Battle of the Central Banks.”

Tevens meldt de krant dat de Europese centrale bank vooralsnog geen plannen lijkt te hebben om ook een voetbalclub te gaan sponsoren.

Dilbert ondervroeg economen

Vorige maand berichtten wij over het grote Dilbert-onderzoek naar de mening van economen over Obama en McCain. De uitslag is nu binnen. Opmerkelijkste resultaat: Democratische economen kiezen in grote meerderheid voor Obama, Republikeinse economen voor McCain. Goh. Maar onafhankelijken kiezen vooral voor Obama.

De samenvatting van CNN staat hier, de volledige uitslag is hier te vinden.

Het kan haast geen toeval zijn dat de campagne van Obama na deze uitslag weer een flinke oppepper heeft gekregen.