Wat heel Nederland al lang wist, is nu ook doorgedrongen tot de burelen van het AD: pompshops langs de snelweg zijn een stuk duurder dan de super op de hoek! Krijg nou wat. “Een flesje bronwater van Spa – bij de Konmar 38 cent – kost bij de Shell-stations langs snelwegen 1,50 euro.” opent de krant verontwaardigd. Tja. Dat heeft natuurlijk alles te maken met marktmacht. Wie langs de snelweg dorst krijgt, heeft nu eenmaal weinig alternatieven en dus kan de pompshop een hoge prijs vragen. Misschien dat het de krant binnenkort opvalt dat ook benzine langs de snelweg een stuk duurder is dan elders. En over een paar weken komt het het AD waarschijnlijk met het schokkende nieuws dat een pilsje in een café aanzienlijk meer kost dan een flesje bier bij de Edah.
Een en ander is gebaseerd op een onderzoek van het Wageningse onderzoeksinstituut Foodstep, zo blijkt uit een bericht van het ANP. De afsluiter van het ANP-bericht kon ik helemaal niet meer volgen:
De pompshops halen volgens de onderzoekers onvoldoende rendement, ondanks de hoge koopbereidheid van de klanten. De omzet in de winkels groeide in 2004 met maar 2 procent. ,,Pompshophouders moeten wakker worden, de kansen liggen voor het oprapen”.
Hu!? Kansen? Waar? Welke? De prijzen zijn dus nog steeds te laag, ondanks dat ze enorm hoog zijn en van pomphouders winstmaximerend bedrag mag worden verwacht? En hoezo halen de pompshops “onvoldoende rendement”!? En wat heeft dat te maken met het feit dat de omzet in 2004 met slechts 2% steeg? Zegt die stijging misschien iets over het rendement, zoals de formulering suggereert? Hellup!
Als ze een “monopolie” hebben op de, markt langs de snelweg, dan kunnen ze toch vragen wat ze willen, dus als ze met de prijselastische tijd niet te hoog ligt dan kunnen ze toch meer vragen voor bv een flesje water. Op die manier laten ze toch winst liggen??
Ik ga er van uit dat die monopolist zelf het beste weet wat de vraag is, en dus ook wat zijn winstmaximerende prijs is. Blijkbaar hebben pomphouders geconstateerd dat hun winstmaximerende prijs voor een flesje water anderhalve euro is. De prijs nog hoger zetten gaat blijkbaar ten koste van de winst. De redenering “het is een monopolist, dus kan hij een hogere winst halen door een hogere prijs te zetten” is dus iets te kort door de bocht. Van monopolisten mag verwacht worden dat ze die winstmaximerende prijs al zetten. En bij die prijs laten ze dus geen winst liggen.