Nobelprijs voor Richard Thaler

De Nobelprijs Economie 2017 is zojuist toegekend aan Richard Thaler, als pionier op het gebied van Behavioral Economics, wegens het “integreren van economie en psychologie”. Populaire verklaring hier, meer wetenschappelijke achtergronden hier. Het Nobelcomite noemt expliciet bounded rationality (mensen gedragen zich niet altijd volledig rationeel), social preferences (hun gedrag hangt af van wat anderen doen en er van denken), en self-commitment (mensen beperken soms hun toekomstige opties uit angst dat ze zich dan niet rationeel zullen gedragen) als zijn drie belangrijkste bijdragen op dat gebied.

Thaler werd (bij mij tenminste) vooral bekend vanwege een column in het Journal of Economic Perspectives, waarin hij in elke editie een anomalie aan de kaak stelde. Die bijdragen werden gebundeld in dit boekje.

Thaler muntte het “endowment effect” (iets wat je hebt waardeer je hoger dan iets wat je niet hebt) en ontwikkelde een theorie van “mental accounting” (mensen gooien niet al hun geld op een hoop maar maken verschillende potjes voor verschillende doelen, en dat heeft effect op hun economisch gedrag). Zijn werk is ook populair in beleidskringen, vooral wegens de introductie van nudges (mensen zijn lui en dus is het een goed idee om een verstandige keuze als standaardoptie te kiezen) met dit boek. De Koninklijke Vereniging voor Staathuishoudkunde komt zelfs dit jaar met pre-adviezen over gedragseconomie. Goed getimed.

Thaler werd al regelmatig getipt als mogelijke winnaar en staat ook in ons oorspronkelijke lijstje van 18 kanshebbers van 2006, waarvan er nu dus al 9 de prijs hebben gekregen. Zelf dacht ik eigenlijk dat het nog wat te vroeg voor hem was, maar goed, de man blijkt ook al weer 72.