Economie en religie, het is geen gelukkige combinatie. Dacht ik altijd. Het volgende bericht vanochtend in Trouw laat zien dat spiritualiteit en marktdenken wel degelijk samen gaan:
Een predikant die zijn kerkelijke werkzaamheden gratis verricht, is een bedreiging voor de beroepsgroep en een oneerlijke concurrent voor andere dominees. Dat zegt directeur Sjaak Verwijs van de Bond van Nederlandse predikanten [?¦] Verwijs reageert daarmee op een novum in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN): die kent vanaf zondag de eerste predikant die afziet van een traktement.
Het wordt nog leuker:
Een inkomen verwerft hij uit zijn andere deeltijdbaan: directeur van een bankfiliaal.
Het zou een mooie boel worden als iedereen zo maar gratis zou gaan staan preken onder het mom dat het een roeping is, zo betoogt de predikantenvakbond:
Als dit vaker voorkomt, zullen we in actie komen. Dit is een uitholling van de inkomenspositie van de beroepsgroep.
Het is eigenlijk andersom: spiritualiteit en marktdenken gaan juist niet samen. In principe zou marktdenken ervoor moeten zorgen dat de predikant voor zijn diensten mag vragen wat hij wil, óók als dat 0 is. Dat vindt de BvNP kennelijk niet…
Meer inhoudelijk: waarom zou het predikantenvak niet onbetaald gedaan mogen worden? Ik mag toch ook onbetaald iemands anders’ huis schilderen als ik dat zou willen? De schildersvakbond zal echt niet achter mij aan komen…
Spijker op z’n kop! Mijn opmerkingen waren inderdaad ironisch bedoeld. Al vraag ik mij wel af of de schildersvakbond niet dezelfde reactie zou hebben…
Leuke website trouwens.