De vermaledijde stichting Brein laat weer eens van zich horen. De stichting, altijd op de bres voor de belangen van de platen- en film-industrie, schrijft:
35% van de in Nederland in omloop gebrachte beeld- en geluidsdragers is illegaal. Dat zijn 33 miljoen stuks met een straatwaarde van 176 miljoen euro oftewel 16% van de totale markt. Stichting BREIN schat de schade door downloaden van illegale bestanden op minimaal hetzelfde bedrag. Dit brengt het geschatte verlies aan inkomsten voor de muziek, film en interactieve software industrie in Nederland op meer dan 350 miljoen euro. [bron]
Zo’n bedrag maakt natuurlijk indruk en komt terstond terecht in de kop van menig nieuwsbericht. Maar klopt het? Zouden, bij afwezigheid van alle vormen van piraterij, de platenindustrie (of, zoals Brein zegt, de artiesten) 350 miljoen euro extra in kas hebben?
Nee natuurlijk. Volgens deze cijfers kost de gemiddelde kopie op straat iets meer dan 5 euro. Je mag veronderstellen dat een CD of DVD in de winkel meer kost. De klant kan kiezen: een goedkoop kopietje op straat of the real thing in de winkel. Zij die op straat kopen hebben vinden de ‘echte’ CD kennelijk te duur. Dat betekent dus niet dat deze mensen, als morgen het illegale aanbod opdroogt, massaal naar de winkel lopen om voor meer dan het dubbele bedrag dezelfde CD te kopen. Waarschijnlijker is dat ze dan gewoon afzien van consumptie.
Dat geldt dubbelop voor de downloaders, die de muziek min of meer gratis krijgen. Brein veronderstelt dat als Kazaa er morgen mee ophoudt, deze mensen meteen naar de winkel lopen om voor 176 miljoen euro aan CD’s en DVD’s aan te schaffen.
Zoals bij elk goed is er ook voor CD’s een vraagcurve, die aangeeft dat de verkoop terugloopt bij hogere prijzen. Iedere consument hecht een bepaalde persoonlijke waarde aan een CD; is de prijs hoger dan die waarde, dan ziet hij af van aankoop, is de prijs lager dan wordt de portemonnee getrokken. In een extreem geval zou het kunnen dat alle kopers van kopieën de echte CD te duur vinden en nooit zouden kopen. In dat geval is de schade voor de industrie gelijk aan nul euro.
In werkelijkheid zullen sommige mensen een kopie als (imperfect) substituut van een echte CD zien, en loopt de legale verkoop dus terug. Maar dat maakt van 350 miljoen een maximale schade, en geen minimale. Dat klinkt al een stuk minder erg.
