Van de directeur van Energy Australia mogen landgenoten niet meer onder de douche zingen en dagdromen, zo leerden wij dit weekend. Dat leidt maar tot verspilling. De gemiddelde Australische douche duurt zeven minuten en dat kan best wat korter.
Het is een klassieke fout: een kosten-baten-analyse doen, en dan maar naar een van beide kanten kijken. Natuurlijk kost het je wat, zeven minuten onder de douche staan, maar daar staan ook baten tegenover. Als Australiers zeven minuten onder de douche willen staan, dan doen ze dat blijkbaar omdat ze bereid zijn de kosten die daarmee gepaard gaan, te betalen. De enige reden om te pleiten voor een beperking van douchetijd zou dan zijn een situatie waarbij er negatieve externe effecten zijn van lang douchen: negatieve effecten die niet door de individuele doucher worden meegenomen in zijn of haar douchetijdafweging.
Maar het tegendeel lijkt het geval. Er zijn juist positieve externe effecten. Al dat dagdromen onder de douche, zo is mijn ervaring, leidt vaak juist tot uitstekende ideeen. Ideeen die niet alleen positief zijn voor de doucher in kwestie, maar soms zelfs voor de ganse mensheid. Stel dat deze meneer O’Brien een slordige 2500 jaar geleden directeur was geweest van Energy Hellas. Als het aan hem had gelegen was Archimedes dan al binnen zeven minuten uit zijn bad gestapt, nooit tot zijn Eureka-inzichten gekomen, en was daarmee de ontwikkeling van de westerse beschaving nodeloos vertraagd. Ik bedoel maar. Lang douchen moet juist gesubsidieerd worden.
Leuke vergelijking, weet ik ook weer dat je door lang douchen de beste onderzoeksideeën krijgt, maar bij het bad van Archimedes klopt er iets niet volgens mij.
Hoe lang hij ook in bad zat maakt niets uit: het bad is en blijft gevuld. Tenzij het bad lekt, worden er geen extra kosten gemaakt.
Bij douchen daarentegen, i.i.g. in mijn ervaring, stroomt het water weg en kost de 2e minuut douchen evenveel als de 3e minuut douchen. Kwestie van sunk costs, net als het zinken van Archimedes in bad met de kroon.
Als (tijdelijk) inwoner van Australie kan ik het niet laten hierop te reageren (beetje laat, maar toch). De reden achter dit onderzoek van Energy Australia is dat Australie op het ogenblik een ernstige droogte doormaakt (volgens sommigen zelfs de ergste in 1000 jaar – maar in ieder geval de ergste sinds de officiele metingen zo’n 100 jaar terug begonnen). De dam-niveaus rond Sydney (waar ons drinkwater dus uit komt) is onder de 40% op het ogenblik, tegen zo’n 80% vijf jaar geleden, en daalt elke week braaf met 0.5-0.8% als het niet regent (en het heeft al weken/maanden niet meer goed geregend hier). In een van de middelgrote steden (ongeveer ter grootte van Groningen) in het binnenland is de grootste dam enkele maanden geleden zelfs officieel leeg verklaard. De meeste gebieden in Australie gaan ondertussen gebukt onder strenge waterrestricties, waarbij mensen hun grasveldjes niet meer mogen sproeien, de auto slechts met emmers mogen wassen, etc. In de ergste gevallen zijn er zulke stricte limieten aan het watergebruik dat zelfs een minuut douchen feitelijk een luxe is – en het douchewater gebruikt moet worden om de wasmachine te laten draaien.
In tegenstelling tot in Nederland is water hier dus echt een ‘finite resource’, en het einde is in veel gebieden in zicht. Daarom is een pleidooi voor korter douchen wel degelijk nuttig hier omdat de negatieve externalities zeker aanwezig zijn, en mensen daar zelf natuurlijk geen rekening mee houden (het lukt mij ook nooit om douchen tot de voorgeschreven 4 minuten te beperken…). Langer douchen lijkt mij dan ook zeker geen goed idee in deze context – de negatieve externalities zijn hier groter dan de positieve.
Dus, als je een trip naar Australie plant zelf even je badwater meenemen 😉
Ha!! ‘T is Barbara!!! Ik zou haast vragen of het een beetje lukt om daar het hoofd boven water te houden, maar ik begrijp dat dat gezien de omstandigheden een ietwat ongepaste vraag is.
Dat van die watertekorten, dat was er hier in de media inderdaad niet bij verteld. In dat geval heeft de man inderdaad gelijk. Al blijft dan de vraag waarom, als er dergelijke tekorten zijn, de prijs van water niet gewoon omhoog gegooid wordt. Maar ik neem aan dat daar wetten in de weg staan, en praktische bezwaren.