De bladeren vallen en voor de beveiliging van de Nederlandsche Bank staat een lange rij wachtenden, dan weet je het wel: het is weer tijd voor de Nederlandse Economendag en de bijbehorende Tinbergenlezing. Net als vorig jaar een verslag in tweets, live vanuit de goed gevulde zaal.
Met Blanchard en Katz bedoelde ik dit artikel uit 1992, want ik word ook alweer een jaartje ouder. Het laat zien dat in Amerika regionale macro-economische schokken in ieder geval gedeeltelijk worden opgevangen door verhuizende Amerikanen. Dat was, ten tijde van discussies over de eurozone als sub-optimaal valutagebied, een belangrijk onderwerp. Zouden we ook in Europa gezinnen zien die alles in de aanhanger gooiden om op weg te gaan naar een regio met hogere lonen?
Bij de borrel wees Bas Jacobs me er overigens op dat de resultaten van Blanchard en Katz na 1992 ernstig ontkracht zijn door het befaamde paper van Hanson, Autor en Dorn. Maar ik dwaal af.
Voor meer over Tinbergens werk over de race tussen scholing en techniek is aflevering 3 van de Tinbergen podcast een aanrader.
Foute inschatting van mij: ik dacht dat Katz netjes alle vier zijn extensions af zou werken en begon bij nummer 1. Zoals u ziet komt er geen nummer 2, of ik heb het niet opgemerkt. De lezing ging hierna in hoog tempo door een groot aantal onderwerpen, waarbij de samenhang niet altijd helemaal duidelijk was. Ik stop met onderbreken en geef de rest van de tweets hieronder:
Tijdens de borrel maakte de spreker nog even kennis met de Nederlandse traditie van de gloeiend hete bitterbal, en was het verder ook weer verdraaid gezellig. Maar daar is verder geen verslag van.
