Een veelvoorkomend probleem bij macroeconomie is grote-getal-blindheid. Zo gauw je het miljoen gepasseerd bent is de gemiddelde mens het gevoel kwijt en worden ordes van grootte makkelijk door elkaar gehaald. Ik begin mijn colleges over het BBP dan ook altijd met terugrekenen naar productie per persoon, een voorstelbaar begrip. Dat is voor elk groot getal aan te raden: vaak kun je, door iets tot per-capita proporties terug te rekenen, snel zien wat een groot getal betekent.
Het ANP meldt vandaag dat de georganiseerde misdaad wereldwijd 2 triljoen dollar verdient. “Een 2 met achttien nullen” schrijft de hulpvaardige redacteur. Getalblindheid. Er zijn zes miljard mensen in de wereld (een zes met negen nullen) en dat is dus 333 miljoen dollar per persoon. Dat lijkt wat veel. Het blijkt dat de Engelse en de Nederlandse triljoen niet helemaal hetzelfde zijn. Het rapport gebruikt de versie met twaalf nullen, en dus $333 per persoon. Dat valt alweer mee.
Overigens ben ik geen fan van dit soort onderzoek. Achter de getallen die (in welke vorm dan ook) het nieuws halen ligt vaak een hoop knip-en-plakwerk, als was het maar omdat “misdaad” in elk land iets anders betekent.
(update: iemand is wakker geworden: het bericht is hersteld en heeft het nu over een biljoen. Nu deze nog.)
(update 14/9: deze stond er heel kort op, maar is wel fantastisch. Inmiddels hersteld.)
