Wat willen politieke partijen met u? Vroeger was het duidelijk, de linkse partijen waren er voor de armen de en rechtse voor de rijken. Tegenwoordig ligt het complexer.
Een goede manier om de partijen van nu te onderscheiden is door te kijken naar hun opvattingen over risico. Over het algemeen kun je stellen dat rechtse partijen vinden dat de burger zelf zoveel mogelijk risico moet dragen, terwijl linkse partijen het liefst zoveel mogelijk via de staat verzekeren.
Een mooi woord dat precies uitdrukt wat linkse mensen wel, en rechtse mensen niet willen, is compenseren. Er gebeurt iets onverwachts (een prijs stijgt, een omzet daalt) en meteen roepen allerlei politici dat burgers gecompenseerd moeten worden. Dat veronderstelt dat de staat een soort impliciete verzekeringsmaatschappij is, waarbij de verzamelde burgers een verzekering tegen onverwachte ontwikkelingen hebben afgesloten.
Dat de ene partij daar meer de neiging toe heeft dan de andere, toont dit stukje econo-linguistiek: hieronder staat het aantal hits bij een Google-zoekopdracht naar de woorden compenseren en compensatie op de websites van vier politieke partijen. Oordeelt u zelf.
| Compenseren | Compensatie | |
| vvd.nl | 41 | 70 |
| cda.nl | 53 | 91 |
| pvda.nl | 628 | 602 |
| sp.nl | 425 | 20,200 |
Misschien dat percentages wat meer zeggen. Die zijn natuurlijk lastig te berekenen, dus maar even een ander lijstje.
Wij zijn allemaal voor belastingverlaging, toch?
sp.nl: 105
pvda.nl: 82
cda.nl: 9
vvd.nl: 4
Suggestie voor een nieuwe categorie: how to lie with statistics?
Je hebt gelijk: percentages werken in dit geval beter omdat de ene partij een uitgebreidere website heeft dan de ander. Zojuist de proef op de som genomen met het woord “hondenpoep” (vvd 19, cda 18, pvda 159, sp 279). Misschien is het beter om een en ander te schalen met de frequentie van een neutraal woord, zoals “een”. U hoort nog.
(He Bjorn, hoe is het?)
Als de beer toch los is (overtuigend maar misschien geen wettig bewijs):
Verdonk:
op vvd.nl: 118 hits
op sp.nl: 143000 hits
Goed. Laten we het dan maar meteen goed aanpakken. Ik stel voor: de lidwoordnormalisatie. Inderdaad, hoe vaak komt een bepaalde term voor op de website van een politieke partij, gedeeld door het aantal keren dat “de”, “het”, of “een” op diezelfde site voorkomt. Allereerst de ruwe gegevens. Per partij het aantal keren dat de respectievelijke lidwoorden voorkomen, met in de laatste kolom het totaal:
de het een tot
vvd 40.200 30.700 31.700 102.600
cda 20.900 16.500 14.700 52.100
pvda 560.000 478.000 455.000 1.493.000
sp 484.000 496.000 494.000 1.474.000
Definieren we de woordindex als de relatieve frequentie van dat woord ten opzichte van elke 1000 lidwoorden, dan levert dat voor “compenseren” en “compensatie” het volgende op:
vvd 1.08
cda 2.76
pvda 0.82
sp 13.99
Conclusie? Lang niet gek, zo’n PvdA-VVD kabinet.
De Verdonk-score voor de SP is volgens mij trouwens een mooie illustratie van de methode: het geeft aan waar een partij (intern en naar buiten) mee bezig is. Kennelijk vindt de VVD het wel best met Rita, terwijl SP’ers er de nodige pagina’s aan wijden.
Lidwoordnormalisatie. Nu lijkt het CDA opeens geobsedeerd door hondenpoep (VVD 0.0185% , CDA 0.0345%, PvdA 0.0106%, SP 0.0189%).