Een war of attrition is een spelletje waarbij spelers kosten maken zolang ze blijven meedoen. Wie als laatste afhaakt, wint de hoofprijs. Bij twee spelers is het een Nash-evenwicht om op elk moment met een bepaalde kans af te haken, en natuurlijk te hopen dat de andere speler eerder afhaakt. Bulow en Klemperer hebben laten zien [pdf] dat bij meer dan twee spelers alle deelnemers op twee na al bij het begin van het spel zouden moeten afhaken.
Aardige anekdote via Tim Harford: Het schijnt dat Avinash Dixit, de beste econoom die nog geen Nobelprijs heeft, aan het einde van zijn speltheoriecolleges $40 uitlooft aan de student die als laatste stopt met applaudiseren. Inderdaad, een war of attrition. Recent schijnen zes studenten het langer dan twee uur te hebben volgehouden. Waarschijnlijk zijn ze alsnog gezakt.
Je kunt toch niet verwachten dat alle studenten de stof 100% begrijpen? Aangezien de meeste mensen moeite hebben met sunk cost (http://en.wikipedia.org/wiki/Sunk_cost) is het gedrag van deze studenten niet zo vreemd. Als je de sunk cost fallacy in ogenschouw neemt, dan lijkt dit spel meer op een dollar auction (http://en.wikipedia.org/wiki/Dollar_auction).
Precies. Maar dat zouden die studenten na die cursus toch ook allemaal begrepen moeten hebben. Verder was de laatste zin van het bericht eigenlijk min of meer bedoeld als grapje.
Ik weet dat het als een grapje bedoeld was, maar er zit wel een diepere vraag echter, nml. waarom negeren deze studenten wat ze hebben geleerd?
Ik heb ook een diepe vraag. Waarom betitelen economen gedrag dat niet voorspeld wordt door simpele modellen als irrationeel? In het paper van Bulow en Klemperer zijn alle agenten risico-neutraal en hebben geen sociale voorkeuren, terwijl dat in de praktijk waarschijnlijk wel opgaat.
Pim: op zich is het niet heel ongebruikelijk dat studenten negeren wat ze hebben geleerd.
Bastiaan: Je suggereert dat het gedrag van de studenten in kwestie kan worden verklaard uit risico-aversie dan wel sociale voorkeuren. Kun je dat nader onderbouwen, dan wel aantonen? Hoe dat het gedrag in dit specifieke voorbeeld kan verklaren zie ik namelijk nog niet helemaal.
Gedrag dat niet overeenkomt met de voorspelling van simpele modellen hoeft inderdaad niet irrationeel te zijn. Maar dat is het wel als er ook geen moeilijker model te verzinnen valt waarmee het waargenomen gedrag kan worden verklaard (zonder meteen te vervallen in triviale ad-hoc verklaringen die alleen voor dit specifieke voorbeeld relevant zijn natuurlijk.)