Een jaar geleden schreven we er al over, nu is het realiteit: een prijsplafond voor internationaal bellen met een mobiele telefoon, opgelegd door de EU. Maar ja, de details. Dit bericht over de juridische uitwerking deed enige maanden geleden de wenkbrauwen al fronsen:
Klanten kunnen daardoor vanaf eind juli een aanvraag doen bij hun gsm-bedrijf. Mobiel bellen in een ander EU-land kost dan hooguit 49 cent per minuut en gebeld worden 24 cent, exclusief btw. Wie niets onderneemt, krijgt de lagere tarieven pas na de vakantieperiode.
En inderdaad, zo gaat het. Wie aangeeft graag minder te willen betalen voor een telefoontje in het buitenland krijgt een lager tarief. Wie niets zegt, daarvan neemt de aanbieder aan dat hij of zij met plezier een hogere prijs betaalt. Uiteraard wordt alles uit de kast gehaald om de klant af te houden van een aanvraag. Dit is mijn ervaring als KPN-klant:
- Op de allerlaatste dag van juli komt er een SMS: per 23 september gaan de tarieven omlaag! Eerder profiteren? Bel 1330.
- Nummer gebeld. Lang verhaal, en dan moet de klant kiezen: wilt u een hoog starttarief en een laag minutentarief, of een hoger minutentarief (gelijk aan het EU-maximum) en geen starttarief?
- Oh nee: keuzestress! Ga ik voor het voordeeltarief (kies 1) of de nieuwe tarieven (kies 2)? Of gooi ik de haak erop?
- Gelukkig, als ik twijfel neemt de routine van elf jaar studie economie het over: piep, 2, en tot ziens.
De precieze aantallen klanten die in augustus nog voor het hoge tarief bellen zullen wel nooit boven water komen maar het zou een prachtige dataset zijn voor zij die aan behavioral economics doen.
Ervaringen met andere aanbieders? Laat commentaar achter!