Uit onderzoek blijkt dat bedrijven die slimmer werken een hogere productiviteitsgroei kennen. Tja, dat lijkt mij ook een redelijke open deur, maar heus, het is onderzocht. Er blijkt zelfs een hele Filosofie achter te zitten:
`Slimmer werken’ is het verbeteren van de manier van werken, bijvoorbeeld door taken anders te verdelen, taakroulatie of flexibel roosteren.
Op zich lijkt mij dat toch een beetje de essentie van het moderne kapitalisme, zie Adam Smith. Maar de Nederlandse overheid blijkt er nu een hele campagne voor te hebben opgezet, compleet met website.
Slimmer werken kan iedereen! Werknemers, managers, ondernemers, experts, adviseurs, vakbondsbestuurders en wetenschappers kunnen allemaal slimmer werken.
jubelt de website.
Goh.
Zo zo, ik ruik de positieve inbreng van ons innovatieplatform.
Aan de andere kant, we staan nog steeds dagelijks (hoewel, in de komkommertijd minder) in de file doordat er nog niet ‘slim’ geroosterd wordt. Productiviteit in het WSN lijkt te zijn gestegen sinds er een stukje glas in de muren is verwerkt (en er dus sociale controle is), enz… Simpele dingen, lang niet iedereen doet het.
Slim werken is een zeer voor de hand liggend adagium. Daarom verbaasde het nieuws mij ook zeer! Want wát is ‘slimmer’ werken. Wanneer werk je dan niet slim, of dom? Moeten we kwalitatiever werken, of juist efficiënter? Nergens wordt het uitgelegd.
Alexander Rinnooy Kan mag volgens de volkskrant dan wel de meest invloedrijke man van Nederland zijn, maar nu lijkt hij het Innovatieplatform een dode mus op te dienen.