Na de markt voor koophuizen zakt de vraag ook op de huurmarkt in. Er staan particuliere huurhuizen leeg, er worden verkooptrucs verzonnen en uiteraard begint de huurprijs voor de leegstaande panden te dalen. Een goede zaak, want zo zullen vraag en aanbod snel weer aan elkaar gelijk zijn.
Maar dat is buiten de voorzitter van de woonbond gerekend. Als nieuwe bewoners een lagere huur krijgen, dan betalen ze namelijk minder dan hun buren. En dat is niet eerlijk, aldus de voorzitter: “daarmee ontstaat er wel een onterecht verschil tussen bestaande en nieuwe huurders”.
Het is toch elke keer weer schrikken, zo’n belangenbehartiger die pal staat voor leegstaande woningen. Want als alle prijzen verplicht mee moeten naar het niveau van de laatste huurder, dan blijft die leegstand er nog wel even. Wat bovendien helemaal funest is voor voor het aanbod is het hanteren van prijsplafonds en het achteraf herzien van contracten ten nadele van de verhuurder. Iets dat we eigenlijk bekend mogen veronderstellen, aangezien er in het nieuws jaarlijks aandacht aan wordt besteed.
De voorzitter van de woonbond behartigt op deze manier de belangen van de zittende huurders ten koste van de woningzoekenden. Een klassiek insider-outsider probleem, dat we ook kennen op de arbeidsmarkt. En zoals vrijwel altijd is het belangrijk de juist outsider te beschermen.
Als de nieuwe huurders minder betaald als bestaande huurders voor “dezelfde woning”, kan de bestaande huurder naar de huuradvies commissie op grond van gelijke behandelingsvereisten artikel 1 EP overeenkomstig het EVRM.
Het is op grond van artikel 14 EVRM verboden om onrechtvaardig onderscheid te maken.
Best mogelijk. Niet alle wetten zijn verstandige economie.
Goedbeschouwd is dit inderdaad (nog) een belangrijk verschil tussen de huurmarkt en de koopmarkt. Wie een huis koopt zal een andere prijs betalen dan zijn buurman die een identiek huis drie jaar eerder kocht, en zal ook een andere hypotheekrente betalen. Het effectieve maandbedrag zal dus anders zijn. Maar op de koopmarkt is dat volledig geaccepteerd en zal niemand het in zijn hoofd halen te klagen over onrechtvaardigheid of artikel 14 EVRM, in tegenstelling tot de huurmarkt. Waarom is prijsdiscriminatie wel onrechtvaardig als je huurt, maar niet als je koopt!?
Dit gebeurt trouwens niet alleen op de particuliere huurmarkt. Ik betaal bijna 100 euro meer huur dan mijn buurman, die ook nog in een hoekhuis woont, en de nieuwe bewoner van ‘mijn’ huurwoning (ik ga binnenkort verhuizen) gaat weer zo’n 30 euro meer betalen dan ik nu doe. Ik huur via een woningstichting. Het argument schijnt te zijn dat woningstichtingen vastzitten aan een maximale huurverhoging per half jaar (vastgesteld van overheidswege). Dit geldt echter niet meer voor eventuele nieuwe huurders. Volgens mij geeft dit ook aan hoe zwaar de sociale huurmarkt gereguleerd wordt.
Marco gebruikt het begrip prijsdiscriminatie om de onrechtvaardigheid van ingrijpen op de huurmarkt aan te tonen. Maar prijsdiscriminatie is toch echt iets anders. Dat is het bestaan van prijsverschillen op hetzelfde moment op verschillende (gescheiden) deelmarkten. Dat prijzen veranderen in de loop der tijd, heeft niets met prijsdiscriminatie te maken, alleen met marktwerking. Ook huren veranderen in de loop der tijd.
Maar dat bedoel ik ook (al begrijp ik de verwarring). Wie huurt betaalt per maand in principe altijd hetzelfde als de buurman die in een identiek huis woont. Geen prijsdiscriminatie. Wie koopt, betaalt per maand vaak iets anders dan de buurman die in een identiek huis woont, dus prijsdiscriminatie. Goed, die discriminatie wordt veroorzaakt doordat het huis op een ander moment is aangeschaft, maar als we dat een valide reden vinden om te discrimineren zouden we ook moeten toestaan dat iemand die op een ander moment begint te huren een ander bedrag per maand betaalt en dat wordt nu juist als niet rechtvaardig beschouwd.
Huren veranderen weliswaar in de loop van de tijd, maar op elk moment in de tijd betaalt iedereen dezelfde huur. Terwijl mensen wel een verschillend maandbedrag aan hypotheek betalen op hetzelfde moment in de tijd. Als u mij nog kunt volgen.