Stel u wint de loterij. Wat te doen met al dat geld?
Hier is alvast een tip: voor iedere periode geldt dat meer dingen kopen leuk is, maar dat het leuke effect van nóg meer dingen kopen steeds minder wordt. U heeft last van afnemend marginaal nut. Daaruit volgt onmiddelijk dat een optimale besteding van uw prijs bestaat uit het netjes uitsmeren van de consumptie over de rest van uw leven. Niet meteen een dure auto kopen maar gewoon het geld op de bank zetten en dan elk jaar een beetje opmaken.
Een rekenvoorbeeld. Als u op uw 34e ineens 85 miljoen wint, heeft u naar verwachting nog 38 jaar te leven. Met een rendement van 4% en een tijdsvoorkeurvoet van 2% geeft u 3,1 miljoen per jaar uit en geniet u maximaal van het geld.
Economen: altijd prima advies, nooit iemand die ernaar luistert. De verhalen van de meeste loterijwinnaars eindigen met scheiding, armoe en verdriet. Hoe geweldig is het daarom om het verhaal van deze man te lezen, die het advies daadwerkelijk lijkt op te volgen.
Ik weet nog niet hoe het met deze man afloopt als-ie niet binnen 15 jaar “billionaire” is. Zijn levensgeluk lijkt nogal afhankelijk van het al of niet bereiken van dat doel. Ik zie hem in de komende jaren nog geen 3.1 miljoen per jaar uitgeven!
Hij heeft toch nog aardig wat uitgegeven vind ik.
Maar dat rare systeem van hem snap ik niet.
klein puntje van kritiek:
“voor iedere periode geldt dat meer dingen kopen leuk is”
Ik moest het 3 keer lezen, is wel erg formeel hoor.
Uhm, ja. Zijn ‘methode’ om te winnen vond ik ook van iets minder inzicht getuigen…
Hij heeft eenmalig leningen afgelost en een (zelfs voor mij als fietsliefhebber) belachelijke hoeveelheid fietsen aangeschaft. Verder is-ie toch grotendeels aan het oppotten geslagen om zijn doel dichterbij te brengen. Hoe groot kan het marginaal nut van een 17e fiets eigenlijk zijn?!? Ik ben bang dat deze man weinig van intertemporele nutsmaximalisering heeft begrepen (of hij heeft een zeer bijzondere nutsfunctie, dat kan ook).
Er naar streven om van je 220 miljoen een miljard te maken klinkt inderdaad niet heel erg als income smoothing…
Het is waar, deze man lijkt een fout de verkeerde kant op te maken, waardoor hij aan ’t eind van zijn leven geld overhoudt. Toch zie je dit type fout veel minder vaak dan de andere, i.e. alles erdoorheen jagen een een te hoog tempo.
Wat betreft die fietsen: revealed preference.
Hij heeft maar 80 miljoen geïnvesteerd (en niet 220 miljoen zoals hierboven beweerd) en verwacht dus gemiddeld een rendement van 18.3% te halen. Dat lijkt me sowieso leiden tot een grote teleurstelling (en wellicht ook niet erg rationeel).
Het voorbeeld van een auto is natuurlijk een beetje raar. Daarmee impliceer je dat duurzame goederen weggegooid geld is, omdat je beter geld kunt uitsmeren. Je gaat voorbij aan het feit dat je langer plezier/nut hebt van duurzame goederen zoals een auto.