Uit promotieonderzoek aan de Universiteit van Tilburg blijkt dat consumenten niet altijd zo slim zijn als wij graag mogen veronderstellen. Bij een keuze uit drie opties zijn ze nogal eens geneigd de middelste te kiezen. De Volkskrant interviewt promovendus Robert Rooderkerk:
Wie aarzelt bij de aanschaf van een digitale camera of mp3-speler, krijgt door de aanwezigheid van een compromisproduct vaak een laatste zetje. ‘Ik kan me er nooit een buil aan vallen’, zal hij redeneren, ‘want het was niet de duurste en ook niet de kwalitatief minste.’ Dat kan ertoe leiden dat hij iets koopt dat hij niet nodig heeft.
Oud nieuws.
Zoals te doen gebruikelijk doet de pers inderdaad geen verslag van de werkelijke bijdrage van het proefschrift. Het persbericht zegt het volgende:
“Rooderkerk presenteert in zijn proefschrift ook een methode waarmee retailers de samenstelling van het assortiment binnen een productcategorie kunnen optimaliseren, om zo de winst te verhogen. Nieuw is dat retailers met deze methode voor hun eigen winkel de winstgevendheid van nieuwe producten kunnen bepalen op basis van hun eigen verkoopgegevens. Daarmee komt de regie over het eigen assortiment meer in handen van de retailer te liggen in plaats van bij de fabrikanten, die mogelijk te rooskleurige verwachtingen schetsen van hun nieuwe product.”
Waar de jongeman in de pers goede sier maakt met tips aan consumenten over hoe niet in deze truc te trappen, lijkt het proefschrift dus met name te bestaan uit een methode voor winkelaars om er juist optimaal misbruik van te maken. Mooi is dat.