Categorie: Bedragen

Dit is een geweldig verhaal over het economisch potentieel van ruimtevaart. Geld verdienen met raketten kan tegenwoordig door het lanceren van satellieten of het vervoeren van miljonairs, maar het echte geld zit ‘m in 3554 Amun.

Pardon? 3554 Amun. Een komeet die in 2020 langs de aarde zal vliegen en volgens wetenschappers grotendeels bestaat uit metaal. Om precies te zijn 20 biljoen dollar aan metaal, tegen de huidige marktprijzen. Dat is net zoveel als we in heel Nederland in 34 jaar bij elkaar produceren.

Het voorbehoud doet het ‘m natuurlijk. Wat zou de marktprijs van zeg, nikkel, doen als er een bal van 2 kilometer doorsnee mee op aarde landt? Ach ja, zoals altijd met dit soort dingen staat het allemaal al in Jules Verne:

“A comet of gold!” ejaculated the captain.

“Yes; a realization of what the illustrious Maupertuis has already deemed probable,” replied the astronomer.

“If Gallia, then, should ever become attached to the earth, might it not bring about an important revolution in all monetary affairs?” inquired the count.

“No doubt about it!” said Rosette, with manifest satisfaction. “It would supply the world with about 246,000 trillions of francs.”

“It would make gold about as cheap as dirt, I suppose,” said Servadac.

Verheugend nieuws eind vorige week. Het onderzoeksbureau Global Market Insite heeft becijferd dat als de naam van ons land een merk zou zijn, de waarde van dat merk 792 miljard dollar zou bedragen. De implicatie lijkt me duidelijk: verkopen die hap! Dat is zo’n 50.000 dollar per inwoner! Altijd nog een dikke 40.000 euro! En dat is, zo valt op de site van het CBS na te zoeken, ruim 6 keer zo veel als de totale geldhoeveelheid die uberhaupt in Nederland in omloop was voordat we met de euro begonnnen!

Naast de waarde van het merk hebben de onderzoekers ook een ranking gemaakt van landen. Merkwaardig genoeg is die ranking niet de ranking van de merkenwaarde van die landen. Dat stelt het adviesbureau in staat om een persbericht voor de Amerikaanse markt uit te geven waarin staat dat de VS het meest waardevolle landenmerk ter wereld is, en tegelijkertijd voor de Britse markt een persbericht te schrijven dat beweert dat “Britain is the world’s top nation brand.” Slim.

Hoe dan ook. Die 792 miljard dollar, dat kan uiteraard niet anders zijn dan volstrekt uit de lucht gegrepen flauwekul. De waarde is bepaald, zo beweren de onderzoekers, door te veronderstellen dat de merkrechten van een landsnaam in handen zijn van een derde partij, en vervolgens te bepalen hoeveel royalties het land totaal aan die derde partij zou moeten betalen om haar eigen naam te mogen voeren. Maar de merknaam die het bureau voor ons heeft onderzocht, is ‘Holland’. Dat ons land al sinds jaar en dag ‘Netherlands’ heet, dat is de onderzoekers blijkbaar ontgaan.

In Stroe hebben “onverlaten afgelopen zondag (4 oktober) bij 480 militaire voertuigen één of meerdere banden lek gestoken”, aldus de website van het Ministerie van Defensie. Vandaag heeft een woordvoerder van datzelfde ministerie laten weten wat dat de belastingbetaler gaat kosten. De totale schade “bedraagt ongeveer 900.000 euro” meldt onder meer de Telegraaf.

Toch eens rekenen. 480 voertuigen, bij elk een of meerdere banden. Laten we er voor het gemak eens van uit gaan dat er gemiddeld 2 banden per voertuig gesneuveld zijn. Dat komt dat neer op 960 banden. Als dat in totaal ongeveer 900.000 euro moet gaan kosten, dan praten we dus over een kleine 1000 euro per band. Misschien zitten er hele bijzondere banden onder zo’n militair voertuig, maar ik heb toch de indruk dat mijn plaatselijke bandenservice dat goedkoper kan.

Waar zou dat bedrag dan vandaan komen? Het zou kunnen dat de voertuigen meer schade hebben opgelopen dan alleen die doorgeprikte banden. Maar daar wordt nergens melding van gemaakt. Het zou kunnen dat het ANP en de kranten een en ander verkeerd hebben overgenomen. Maar het meest waarschijnlijk lijkt nog dat het ministerie dat bedrag gewoon uit de lucht heeft gegrepen. En bovendien was het afgelopen zondag 2 oktober.

De vermaledijde stichting Brein laat weer eens van zich horen. De stichting, altijd op de bres voor de belangen van de platen- en film-industrie, schrijft:

35% van de in Nederland in omloop gebrachte beeld- en geluidsdragers is illegaal. Dat zijn 33 miljoen stuks met een straatwaarde van 176 miljoen euro oftewel 16% van de totale markt. Stichting BREIN schat de schade door downloaden van illegale bestanden op minimaal hetzelfde bedrag. Dit brengt het geschatte verlies aan inkomsten voor de muziek, film en interactieve software industrie in Nederland op meer dan 350 miljoen euro. [bron]

Zo’n bedrag maakt natuurlijk indruk en komt terstond terecht in de kop van menig nieuwsbericht. Maar klopt het? Zouden, bij afwezigheid van alle vormen van piraterij, de platenindustrie (of, zoals Brein zegt, de artiesten) 350 miljoen euro extra in kas hebben?

Nee natuurlijk. Volgens deze cijfers kost de gemiddelde kopie op straat iets meer dan 5 euro. Je mag veronderstellen dat een CD of DVD in de winkel meer kost. De klant kan kiezen: een goedkoop kopietje op straat of the real thing in de winkel. Zij die op straat kopen hebben vinden de ‘echte’ CD kennelijk te duur. Dat betekent dus niet dat deze mensen, als morgen het illegale aanbod opdroogt, massaal naar de winkel lopen om voor meer dan het dubbele bedrag dezelfde CD te kopen. Waarschijnlijker is dat ze dan gewoon afzien van consumptie.

Dat geldt dubbelop voor de downloaders, die de muziek min of meer gratis krijgen. Brein veronderstelt dat als Kazaa er morgen mee ophoudt, deze mensen meteen naar de winkel lopen om voor 176 miljoen euro aan CD’s en DVD’s aan te schaffen.

Zoals bij elk goed is er ook voor CD’s een vraagcurve, die aangeeft dat de verkoop terugloopt bij hogere prijzen. Iedere consument hecht een bepaalde persoonlijke waarde aan een CD; is de prijs hoger dan die waarde, dan ziet hij af van aankoop, is de prijs lager dan wordt de portemonnee getrokken. In een extreem geval zou het kunnen dat alle kopers van kopieën de echte CD te duur vinden en nooit zouden kopen. In dat geval is de schade voor de industrie gelijk aan nul euro.

In werkelijkheid zullen sommige mensen een kopie als (imperfect) substituut van een echte CD zien, en loopt de legale verkoop dus terug. Maar dat maakt van 350 miljoen een maximale schade, en geen minimale. Dat klinkt al een stuk minder erg.