TFP en de vrije stijl

Bij economische productie komen mensen, machines en kennis bij elkaar en resulteert een product. Om wat grip te krijgen op dit proces gebruiken economen vaak een productiefunctie, zeg Y=AF(K,L). Productie Y komt dan voort uit kapitaal K en arbeid L en de efficiëntie van het proces wordt bepaald door de term A, die vaak de totale factorproductiviteit (TFP) wordt genoemd. Uit de eigenschappen van de functie F kun je veel nuttige inzichten en modellen afleiden.

Maar dan die A, de TFP. Als je die nou eens zou kunnen verhogen, dan schiet het nog eens op met de groei. Op basis van die gedachte ontstond in de jaren ’80 de endogene groeitheorie. Die A, zo stelden de aanhangers, stond voor ideeën en met nieuwe ideeën kunnen oude machines en mensen efficiënter werken. Maar zit de innovatie niet vaak juist in nieuwe machines, in plaats van ideeën? Toen ik nog groeitheorie doceerde, kende ik maar één goed voorbeeld voor een rechtstreekse TFP-verhoging: nieuwe software voor de computer (meestal).

Groot was dus mijn blijdschap toen ik gisteravond een gaaf nieuw voorbeeld ontdekte. Tijdens de teamsprint vrije stijl (gewonnen door de Noren, gefeliciteerd) vertelde de commentator dat deze manier van langlaufen nog niet zo oud is. In het traditionele langlaufen beweegt men de skis langs elkaar door een spoor. In de jaren ’80 (alweer) ontdekte de Fin Pauli Siitonen dat je veel sneller kunt door met de skis een schaatbeweging te maken. Sindsdien kent het langlaufen wedstrijden in de “vrije stijl”, die een stuk sneller verlopen worden. Hebt u dat? Zelfde mensen, zelfde skis, nieuw idee en dus sneller vervoer. Dat is winst in de afdeling TFP.

Auteur: Thijs

Econoom. Krantenlezer. Stuurman aan wal.

3 gedachten over “TFP en de vrije stijl”

  1. En denk ook aan Jan Boklöv, de Zweed die ook al in de jaren ’80 ontdekte dat het bij het schansspringen efficienter is om de skis in V-vorm te houden dan parallel. De tragiek van deze man is dat hij in de beginjaren flink werd afgestraft omdat de juryleden het maar niets vonden, die houding. Daardoor duurde het bij het schansspringen veel langer voordat de V vorm echt aansloeg dan bij het langlaufen. Tja, dat krijg je als je niet de markt maar vermeend deskundigen laat bepalen wat het beste is…

  2. De juryleden konden gezien worden als een modernere versie van de Luddieten, die innovatie en daarmee TFP-groei tegenhielden!

Reacties zijn gesloten.