Nobelprognose 2023

Het is de vrijdag voor de bekendmaking van de Nobelprijs Economie. Echte liefhebbers weten dan al hoe laat het is: tijd voor onze jaarlijkse Nobelprognose. Voor de 18e keer al weer. En ze zijn nog allemaal terug te vinden. Hier die van vorig jaar, en dan is het een kwestie van nog 16 keer terugklikken.

Vorig jaar won Acemoglu niet, ondanks onze voorspelling, maar ging de prijs naar Diamond, Dybvig, en Bernanke. Het was alweer de tweede Diamond die de prijs won (de eerste hadden we wel voorspeld trouwens). Toch evenveel als het aantal vrouwen. Het jaar daarvoor schoten we natuurlijk wel in de roos, met Card en Angrist. Ironisch genoeg misten we alleen landgenoot Imbens, wegens een soort misplaatst calimerocomplex.

Maar goed. Dit jaar dan maar Acemoglu? Niet onmogelijk, maar dat zou dan toch wel weer vrij macro zijn, net als vorig jaar. Het Nobelcomité houdt van variatie. Om dezelfde reden gaat ook Barro het opnieuw niet worden. Econometristen vielen twee jaar geleden nog in de prijzen, micro-theoretici het jaar daarvoor.

Voor meer achtergrond over deze Nobelprijs-die-ook-weer-geen-nobelprijs is, is dit een mooi artikel uit een Australisch tijdschrift, die ook nog eens wat complottheorieën ontzenuwd. Zo zijn er mensen die claimen dat het instellen van deze prijs een bewuste actie van de Zweedse centrale bank was om het destijds dominante Keynesiaanse gedachtengoed te ondermijnen.

Het artikel noemt ook een aantal kanshebbers voor dit jaar. Na Acemoglu staan Piketty/Saez/Zucman, Chetty en Glaeser bovenaan. Blijkbaar heeft de auteur de traditionele voorspelling van Clarivate goed gelezen, want die komt met precies hetzelfde rijtje. Of dit zijn echt de frontrunners, dat kan natuurlijk ook.

Hoe dan ook. Chetty, Piketty. Saez en Zucman zijn sowieso te jong (al zeiden we dat ook van Esther Duflo), maar ook niet prominent genoeg. Ed Glaeser is een interessante optie. Hij schrijft met name over urban economics, de rol van steden, groei, agglomeratie-effecten en wat dies meer zij. Tikje exotisch maar ook weer niet te. In 2018 gaf hij nog de Tinbergen lezing.

Kijken we naar het lijstje van top-auteurs op RepEc, dan zien we in de top 10 als non-winnaars respectievelijk Shleifer, Acemoglu, List, Barro, Phillips. Shleifer is een geboren Rus, dat ligt waarschijnlijk wat lastig, en heeft bovendien een nogal dubieus verleden. Acemoglu en Barro noemden we al. List is zeker nog eens kanshebber maar doet veldexperimenten waar de prijs nog in 2019 viel. Phillips is econometrist.

Zijn er nog vrouwen in de race? Collega Viola gaf twee jaar geleden al eens een rijtje. Daarvan is Athey wat mij betreft favoriet. Misschien is Finkelstein nog een outsider.

Maar goed. Omdat Acemoglu nog wel even kan wachten, gaat de Nobelprijs Economie dit jaar naar Edward Glaeser. Alvast van harte!

En, oh ja, onze Nobelprognose is niet compleet zonder te melden dat we tevens van mening zijn dat Avinash Dixit al lang een keer had moeten winnen.