Auteur: Marco

Triest

Ik kan het ook niet laten. De tranen schieten spontaan in je ogen als je ziet wat de Nederlandse pers er allemaal van bakt, die Nobelprijs. Het FD meldt:

De mechanism design theory heeft volgens de Nobelprijsorganisatie het begrip voor instituten vergroot. Daarbij wordt rekening gehouden met individuele initiatieven en persoonlijke informatie.

U begrijpt niet wat hier staat? Wees gerust, de dienstdoende journalist heeft zelf ook geen flauw benul. De Volkskrant slaagt er niet eens in om de gelauwerden correct weer te geven:

Over Myerson

Nog even terugkomend op Myerson: een paar jaar geleden was ik op een conferentie waar hij ook was. In de wandelgangen ving ik op hoe hij enthousiast met iemand aan het praten was over het gecorreleerde evenwicht, en hoe dat concept toch een stuk natuurlijker is dan het Nash evenwicht. Om zijn woorden kracht bij te zetten deed hij met een stalen gezicht de volgende boude uitspraak: “Ik durf te wedden dat in alle parallele universums waar speltheorie is uitgevonden, er meer met het gecorreleerde evenwicht zijn begonnen dan met het Nash evenwicht”.

Zo’n man verdient een Nobelprijs.

Nobelprijs voor mechanism design

Inderdaad, het is Myerson geworden, persoonlijk favoriet van ondergetekende. Hij krijgt de Nobelprijs met Maskin en Hurwicz, voor ‘mechanism design’. Een behoorlijke techneutenprijs, want de bijdrage van de heren is vrijwel onmogelijk uit te leggen aan iemand zonder grondige scholing in theoretische economie. Teletekst maakt er traditiegetrouw weer een enorme puinhoop van:

Ze krijgen de prijs voor hun theorie die de werking van de vrije markt in kaart brengt. Uitgangspunt is dat de ideale vrije markt niet bestaat,bijvoorbeeld omdat de concurrentie niet helemaal vrij is. De Amerikanen hebben nu een theorie ontwikkeld die de invloed van zulke factoren in formules vat. Er worden modellen ontwikkeld die een optimale uitkomst moeten geven bij onderhandelingen en prijsvorming.

Dat slaat dus nergens op. Het soort problemen waar mechanism design zich wel mee bezig houdt? Stel een overheid overweegt om ergens een brug te bouwen. Uiteraard is dat alleen zinvol als voor alle burgers gezamenlijk de brug meer waard is dan de aanleg ervan kost. Probleem: het heeft weinig zin om aan iedereen te vragen hoeveel ze voor een brug over zouden hebben. Dan gaat immers iedereen óf een bedrag noemen dat veel hoger is dan zijn werkelijke waardering (namelijk: als de brug alleen gebouwd wordt als het totaal van de genoemde waarderingen hoger is dan de kosten van aanleg) óf juist een bedrag dat veel lager is (namelijk: als iedereen moet bijdragen aan de kosten naar rato van zijn genoemde waardering). Mechanism design (en meer in het bijzonder, Myerson’s revelation principle) laat zien dat het toch mogelijk is om een mechanisme te verzinnen waarbij iedereen netjes zijn echte waardering voor de brug opgeeft. En uiteraard zijn de resultaten veel fundamenteler en de toepassingen veel talrijker dan dit simpele voorbeeldje.

Inkomenseffecten

Uhm. In principe ben ik altijd een voorstander van meer onderzoek, maar ik weet niet helemaal zeker of ik dit nu echt had willen weten. Volgens dit artikel (zie ook hier) verdienen lapdancers (v) meer in de vruchtbare periode van hun menstruele cyclus. Het verschil met de periode waarin zij menstrueren is zelfs een factor twee. Vrouwen die aan de pil zijn presteren aanzienlijk constanter maar verdienen gemiddeld minder. De data? 18 vrouwen, in 296 diensten en goed voor 5300 lapdances. [via]

Mogelijk vervolgonderzoek? Uitslagen van sportwedstrijden misschien? Of verkiezingsuitslagen?

Celbelspel

Een manier om tegen de arbeidsmarkt aan te kijken is dat zij die een baan hebben (de insiders) de buit verdelen en de werklozen (de outsiders) zoveel mogelijk buiten de deur proberen te houden, zie bijvoorbeeld de discussie over ontslagbescherming. Dat de arbeidsmarkt niet de enige plek is waar het er zo aan toe gaat, blijkt uit een artikel in de Telegraaf:

De verdeling van beltijd leidt onder gedetineerden in de koepelgevangenis in Haarlem geregeld tot onderlinge conflicten waarbij het personeel tussenbeide moet komen. […] Volgens de Inspectie voor de Sanctietoepassing zijn er voldoende telefoons voor gevangenen. Gedetineerden moeten de beltijd echter zelf verdelen tijdens de recreatietijd. Daarbij vormen zich kliekjes waarbij de telefoon wordt doorgegeven aan de volgende in de groep. Nieuwe gedetineerden die nog niet in een groep zijn opgenomen, zijn daarvan de dupe en kunnen daardoor minder vaak bellen.

Bovendien: als gevangenen ruzie krijgen, “wordt het dagprogramma van alle gedetineerden in de Koepel stilgelegd”. Een interessant probleem derhalve. Een beetje speltheoreticus denkt al snel aan termen als Nash-bargaining en ultimatum game. En, onvermijdelijk natuurlijk, het gevangenendilemma.

Nobel 2007

Op het moment dat dit bericht de lucht ingaat, duurt het nog precies een week voordat de Nobelprijs Economie 2007 bekend wordt gemaakt. Hoogste tijd om te beginnen met speculaties. Allereerst kunnen we natuurlijk zonder meer ons lijstje van vorig jaar herhalen, want toen we zaten er volledig naast:

Alchian, Baghwati, Demsetz, Diamond, Dixit, Fama, French, Hart, Holmstrom, Jorgenson, Maskin, Milgrom, Myerson, Krugman, Thaler, Tullock, Williamson, Wilson.

Thomson (zie ook de post van Thijs vorig jaar) komt dit jaar ook met de naam van Jean Tirole, maar dat lijkt me toch een lastig verhaal. De man is zonder meer een van de meest briljante en produktieve economen, maar heeft niet echt een bijdrage geleverd die me fundamenteel genoeg lijkt voor het Nobelcomite. Maar we blijven hopen. Bovendien had Thomson vorig jaar Phelps correct getipt. Dit jaar noemen ze ook Helpman en Grossman, en Wilson en Milgrom. Maar als ik het goed heb was dat vorig jaar ook al het geval.

U wilt meer namen? Mankiw noemt Fama, Feldstein en Barro. Tyler Cowen heeft nog een intrigerende suggestie: Nordhaus. Immers: houdt zich bezig met milieu en dat is hot. Verder noemt hij Fama, Thaler, French, Williamson, Tirole, Krueger, Bhagwati, Tullock. Joshua Gans komt nog met Krugman, Romer, Myerson, Dixit, Maskin. Zelf hoop ik op Dixit of Myerson, en tip ik Fama en French. (zie vorig jaar). Hoewel die efficiente markten natuurlijk niet meer zo populair zijn.

Zo. Als de winnaar er nu nog niet tussen zit, gaan we volgend jaar gewoon nog meer namen noemen.

Geld in de ruimte

Te leuk om geen melding van te maken: wetenschappers van de universiteit van Leicester hebben een munt ontwerpen voor interplanetair verkeer. De quasi-universele intergalactische denominatie, kortweg quid, is gemaakt van teflon en heeft geen scherpe kantjes. Het is dus niet erg is als het ding tegen je aanbotst als ie wat in the luchtledige rondzweeft en er zijn geen problemen met rare magnetische stralingen die je saldo zomaar zouden kunnen uitwissen.

De BBC gaat er nog wat uitgebreider op in en heeft ook foto’s. Behulpzaam als altijd meldt de omroep ook alvast de wisselkoers: “£6.25 to the Quid”. Zo’n tien euro per stuk dus. Daarmee meteen al de munteenheid met de, eh, hoogste koers.

Met twee maten meten

Volgens staatssecretaris Jan Kees de Jager van Financiën leidt de belasting op vliegtickets die het kabinet volgend jaar wil invoeren, niet tot een verlies van werkgelegenheid op de Nederlandse luchthavens:

De staatssecretaris noemde het een misverstand dat het aantal passagiers door de vliegbelasting met 5 tot 10 procent afneemt. Er is alleen sprake van een lagere groei van de hoeveelheid reizigers tot 2011.

Maar, wacht eens even, die heffing was toch goed voor het milieu? Volgens onderzoek daalt door de belasting de uitstoot van schadelijke gassen rond 2011 immers tussen de 3 en 9 procent.

Wie goed leest, ziet dat het strikt genomen allemaal klopt. Maar tegelijkertijd is het een wel heel flauwe truc. De heffing leidt tot minder milieuvervuiling. Immers: zonder de belasting zou er meer vervuild worden. Maar de heffing leidt niet tot minder werkgelegenheid. Immers: er zijn na de invoering van de heffing niet minder banen dan daarvoor. Zo lusten wij er nog wel een paar.

Mojo stapt in woekerhandel

Met grote regelmaat spraken wij onze afschuw uit over plannen om de “woekerhandel” in toegangskaartjes aan banden te leggen. Hier bijvoorbeeld, of hier of hier. Deze woekerhandel is immers de ideale manier om de kaartjes bij degenen te krijgen die er het meest voor over hebben, en dat wil iedere econoom.

Concertorganisator Mojo wordt nu verstandig en neemt de woekerhandel in eigen hand, zo lezen wij in de Volkskrant.

Mojo introduceert een online marktplaats voor concertkaarten. […] Op www.livenation.nl kunnen muziekfans concertkaarten van andere bezoekers kopen of zelf te koop aanbieden. Op het nieuwe webplatform kunnen de tickets worden aangeboden tegen een vast bedrag of per opbod door een veiling.

Nu maar hopen dat het mag van de SP. En van Gerdi Verbeet.