economie is overal
Ben een weekje op vakantie geweest, maar ik zie dat Thijs niet stil heeft gezeten. Wat mij het meest opviel toen ik het nieuws van de afgelopen week doornam? Natuurlijk de schokkende onderzoeksresultaten van de Stichting Marktonderzoek Boekenvak. Lees en huiver:
Als de prijs omhoog gaat, koopt een groot aantal mensen minder boeken. Maar die groep zou juist wel ‘wat meer’ boeken gaan kopen als de prijs wordt verlaagd.
Ik heb een collega ruimtelijke economie die tevens groot liefhebber van landkaarten en atlassen is. Hobby, werk. Zelf ben ik altijd te porren voor een goede grafiek. Grafieken kom ik overdag genoeg tegen, maar ze zijn vaak erg lelijk gemaakt. Ach ja, een goede grafiek maken is moeilijk en er is kritiek genoeg.
Maar nu dit. Een slimmerik heeft de tijdreeks van reële Amerikaanse huizenprijzen (1890-nu) in een grafiek gezet. En vervolgens een filmpje gemaakt waarin de grafiek door een roller coaster (mijn Nederlandse vertaling van dit woord staat in de titel) bereden wordt. Het resultaat is schokkend. [via]
Het is verleidelijk om, na het zien van het filmpje, te concluderen dat het maar één kant op kan met de huizenprijzen in de VS. Die suggestie (omlaag!) zit subtiel in het gebruik van de roller coaster als vehikel, een attractie waarbij je altijd weer op de grond uitstapt en de vraag alleen is wanneer de val komt. Het is niet moeilijk te zien dat zoiets voor huizenprijzen niet hoeft te gelden: als er niet voldoende bijgebouwd wordt en de inkomens trendmatig stijgen, wordt het schaarse aanbod steeds duurder. Lans Bovenberg wees er ooit op dat op die manier de eerste generatie werkende vrouwen een behoorlijk cadeau aan hun (huisbezittende) ouders heeft gegeven.
Maar goed, het filmpje. Onthoudt u het concept voor uw volgende presentatie. De zaal zal gillen van plezier.
Geloof het of niet, maar veel economen houden zich tegenwoordig bezig met uitstelgedrag (zie bijvoorbeeld hier). Op zich ook niet onbelangrijk, want wie teveel uitstelt, spaart bijvoorbeeld ook te weinig voor zijn pensioen, met alle gevolgen van dien.
Wie voortdurend uitstelt, komt altijd te laat. Sommige mensen hebben daarom hun horloge permanent een paar minuten voor lopen. Maar ja, wie slim is, houdt daar gewoon rekening mee en trekt bij voorbaat al die paar minuten van de tijd op zijn horloge af. Eigenlijk hebben we dus een klok nodig die een paar minuten voor loopt, maar waarvan we niet weten hoeveel precies. Goed nieuws: die is er. Klik hier en krijg een klok die ergens tussen de nul en 15 minuten voor loopt [via]. Maar je weet nooit precies hoeveel. Overigens ben ik er nog niet helemaal uit in hoeverre het gebruik van deze klok consistent is met theoretische modellen van uitstelgedrag, maar dit terzijde.
Ik had trouwens al veel eerder over deze klok willen berichten, maar het kwam er maar steeds niet van.
Hilarisch: Yoram Bauman legt Mankiw’s 10 principles of economics uit in 5 minuten. [via]
Mankiw verwijst naar dit artikel in de NY Times over hyperinflatie in Zimbabwe. Tragisch geval, waar zoals altijd gewone burgers de dupe zijn van falend beleid. Maar een glimlach kun je toch niet bedwingen als je onderstaand leest:
The central bank’s latest response to these problems, announced this week, was to declare inflation illegal. From March 1 to June 30, anyone who raises prices or wages will be arrested and punished.
update: Stukje in het Nederlands; de auteur maakt een potje van het rekenwerk.
Economen kunnen behoorlijk stellig zijn in het verklaren van gedrag. Laag geboortecijfer—komt door de AOW, dat werk. Maar dit bericht, vanmiddag op NOS Teletekst, is toch wel het andere uiterste.
Op steeds grotere schaal wordt er papier vanuit het Westen naar China geexporteerd om daar gerecycled te worden, zo leren wij in een artikel gisteren in het NRC over een Chinese vrouw die schatrijk met deze handel is geworden.
Maar papier is niet het enige dat in China gerecycled wordt. Kent u ze nog, de Leeuwenhose die Bavaria kado gaf bij het laatste WK voetbal? De overtallige oranje broeken-met-staart duiken nu op, geloof het of niet, in een Chinees gezelschapspel. Op YouTube staat zelfs de originele Chinese commercial, die overigens vrij hilarisch is. [via]
Een intrigerende waarneming van een columnist van de New York Times: het schijnt in de wereldgeschiedenis nog nooit te zijn voorgekomen dat twee landen met allebei een vestiging van McDonald’s binnen hun landsgrenzen, met elkaar in oorlog zijn geweest. Al ben ik er niet helemaal zeker van welke conclusie we hieruit moeten trekken (een standbeeld lijkt me zeker wat voorbarig) [via].
