Categorie: Grappig

What’s in a name?

Economen hebben zeer sterk de gewoonte om achternamen in alfabetische volgorde te zetten als er meerdere auteurs bij een artikel zijn betrokken. Bij andere wetenschappen schijnt het veel vaker te gebeuren dat de auteur die de grootste bijdrage heeft geleverd voorop staat. Economen doen dat in veel mindere mate. Maar bij het citeren van artikelen, vooral van meer dan twee auteurs, wordt vaak alleen maar de eerste auteur genoemd, gevolgd door een hatelijk “et al.”.

Het gevolg? Volgens dit artikel, zojuist gepubliceerd en geschreven door twee auteurs die gelukkigerwijs allebei van Praag heten, zijn auteurs met een achternaam voor in het alfabet produktiever en hebben ze een betere reputatie dan auteurs met een achternaam achter in het alfabet.

Ik denk dat ik de eerste letter van mijn achternaam maar eens ga schrappen.

[dank aan Linda].

Grabbelton

  1. Wie de Tragedy of the Commons niet begrijpt, kan het online zelf naspelen middels de Tragedy of the Bunnies. Economie voor de lagere school. Geinig. Al zou het toch leuk zijn geweest als er na de eerste ronde op z’n minst nog een paar konijnen zouden overblijven in de Public Game. [via]
  2. Alweer een oplossing voor uitstelgedrag: deze wekker, de SnūzNLūz, schrijft volautomatisch minimaal 10 dollar over naar uw meest gehate goede doel, elke keer als u op de snooze-knop drukt. [via]
  3. In Mexico schijnt een heus interactief economiemuseum te zitten. Dit is de nogal vermoeiende website. Tyler Cowen is niet onverdeeld positief.

Coase in de polder

Externe effecten hoeven op zich geen probleem te zijn, zo leerde Coase ons. Als er vrij onderhandeld kan worden, dan komt er toch wel een efficiënte uitkomst tot stand, ongeacht de verdeling van eigendomsrechten. In de gemeente Voorne-Putten willen ze het proberen, zo meldt het AD:

Wat […] als [een] uitzichtbelemmerende bouwwerk verplaatst kan worden? Is het dan redelijk dat de buur meebetaalt? Wethouder Barbara Geers noemt het één van de mogelijke oplossingen voor het kassenprobleem. Iemands huis wordt immers meer waard als de kas ernaast verdwijnt. Meebetalen aan de verhuizing is volgens haar dus niet heel onredelijk.

Er schijnt zelfs sprake te zijn van een Trend:

Het komt vaker voor dat omwonenden meebetalen aan een beter uitzicht, reageert Paul Levelink van het overheidsadviesorgaan Raad voor het Landelijk Gebied. “Vooral in steden willen omwonenden nogal eens meebetalen aan een plantsoen voor hun huis.”

Nu werkt het Coase Theorema alleen als de transactiekosten verwaarloosbaar zijn. Gelukkig zijn de beleidsmakers daar ook van doordrongen:

Levelink waarschuwt wel voor een tijdrovende procedure. “Het moet iedere omwonende naar de zin worden gemaakt.”

Astronomische prijzen

Als huizenprijzen overal op aarde hoog zijn, kan je altijd nog op de maan gaan wonen. Zou je denken. Maar helaas,

De Zwitserse investeringsbank UBS meldde maandag dat de grondprijzen op de maan het afgelopen jaar naar astronomische hoogten zijn gestegen. Sinds begin van dit jaar is een acre (0,4 hectare) op de vaste begeleider van de aarde 40 procent duurder geworden. Vorig jaar deed een lap maangrond nog maar 16 dollar, nadat in december 2005 nog een piek was bereikt van 37 dollar,

zo meldt de Volkskrant.  Sterker nog, volgens UBS zijn maanprijzen een leading indicator:

‘Onze berekeningen laten zien dat de grondprijzen op de maan een redelijk betrouwbare graadmeter zijn van de huizenprijzen in de Verenigde Staten binnen twaalf maanden’, aldus de onderzoekers. ‘Dat zou betekenen dat de Amerikaanse huizenmarkt aan het begin van 2008 door een dal zullen gaan.’

Persbureau Reuters weet nog meer woordspelingen. Het merkwaardige is overigens dat het absoluut geen rechtsgeldigheid heeft, zo’n eigendomsbewijs van een stukje maan.

Voelt u zich afgewezen?

We hadden al het Journal of Spurious Regressions. Maar het kan nog gekker. Voor de wiskundig ingestelden onder u wiens werk bij de toptijdschriften is afgewezen, is er nu Rejecta Mathematica, een “new, open access, online journal that publishes only papers that have been rejected from peer-reviewed journals (…) in the mathematical sciences.” De makers bezweren dat dit geen grapje is, en geven een aantal goede redenen waarom je zulke papers toch zou willen publiceren. Al was het maar als waarschuwing voor anderen om niet hetzelfde te proberen.

En nee, ook dit tijdschrift is niet van plan om alles te gaan publiceren:

Specifically, we do not see much value to the community in papers that were rejected solely based on their incomprehensibility. […] We would encourage any interested party in starting the Journal of Impenetrable Results to give them a home.

De ultieme loser is straks dus iemand die afgewezen is bij Rejecta Mathematica.

[via]

Freeriden

Elke econoom weet wat free riding is. Het profiteren van de bijdragen van anderen zonder zelf iets bij te dragen. Zoiets. In het Nederlands heb ik wel eens de term ‘meeliftgedrag’ gezien. Mooie vertaling.

Nu blijkt ineens dat je als econoom, geheel per ongeluk natuurlijk, heel hip kunt overkomen als je over ‘freeriden’ praat. Lees maar eens mee met wat ik deze week tegenkwam:

Freeriden is een mountainbike-sport waarbij je meer doet dan door het bos crossen. Op – vaak hightech – fietsen rijd je een parcours met obstakels (slopestyle) en doet tricks. Geen sport voor mietjes.

Ik bedoel maar. Zo komt het misschien ooit nog eens goed met ons imago.