Marco

Kaarsen vlak voor kerst fors duurder

zo kopt de Telegraaf een paar dagen gelden.

Kaarsen en theelichtjes worden vanaf maandag peperduur. De prijzen aan de vooravond van de kerstdagen en jaarwisseling gaan met 30 tot soms 65 procent omhoog vanwege de invoering van de Europese importheffing. De verhoging, opgelegd door de Europese Commissie, is het gevolg van de antidumpmaatregelen om de Europese kaarsenfabrikanten tegen spotgoedkope aanbieders uit China te beschermen.

Excuses, maar de verleiding is veel te groot om opnieuw naar deze klassieker van Bastiat te linken (nu in Nederlandse vertaling!). Zie eerder hier.

Deal

Alweer een leuk item bij Nieuwlicht: het programma liet Esther-Mirjam Sent 120 afleveringen van Deal or No Deal analyseren. De conclusie: vrouwen zijn risico-averser en verdienen twee keer zo veel. Vervolgens wordt de conclusie getrokken dat mannen dus ook schuldig zijn aan de kredietcrisis, hetgeen mij ietwat kort door de bocht lijkt. De show staat hier, het item begint op 9:20.

In het programma wordt overigens geen melding gemaakt van de nog veel uitgebreidere analyse van Deal or No Deal die drie Nederlandse en een Amerikaanse econoom al eerder deden en die inmiddels gepubliceerd is in het uiterst prestigieuze American Economic Review.

(Dank aan Bart).

Depressie

Het blijkt dat Margriet Brandsma er bij het NOS journaal in juli al een zomercolumn aan gewijd heeft, maar leuk blijft het. Bij de Meteorologische Dienst van de Vrije Universiteit te Berlijn kun je, uiteraard tegen betaling, je naam verbinden aan een hoge- dan wel lagedrukgebied. De eerste kost 299 euro, de tweede slechts 199. Hogedrukgebieden duren namelijk langer en zijn dus ook langer in het nieuws.

Garantie?

Nog even terugkomen op de discussie over het garantiestelsel, het bericht van Thijs eerder deze week. Zijn argument: hogere garanties betekenen minder kans op een bank run, en dus ook een kleinere kans dat er een bedrag uitgekeerd moet worden, en dus meer stabiliteit.

Bij MeJudice geeft Joop Hartog een aardige twist aan dat argument. Merk op dat, in theorie althans, het niet de overheid is die garant staat, maar de gezamenlijke banken.

Bij een verhoging van het garantiebedrag geldt dus dat er een kleinere kans is dat er een bank omvalt – zie het argument van Thijs. Maar als er dan toch eentje omvalt, dan is dat des te desastreuzer, omdat de andere banken nu hogere garantiebedragen moeten uitkeren, en de kans dus groter is dat er een andere bank wordt meegesleurd.

Markten

In tijden van crisis heeft men vaak de neiging tot overreactie. Zo is het tegenwoordig bon ton om te beweren dat al die marktwerking maar niets is, dat Nederland is doorgeschoten naar het Angelsaksische model en dat we toch vooral weer terug moeten naar het Rijnlandse model. Zie bijvoorbeeld de plannen die de SP gisteren lanceerde.

Marktwerking kan helemaal niets meer goed doen, zo lijkt het. Daarom, bij wijze van opfrisser: wat is er ook al weer gebeurd met de werkloosheid sinds we die vermaledijde marktwerking aan het eind van de jaren ’80, begin jaren ’90 steeds verder invoerden? Oh ja:

[Bron: CBS; werkloosheid (gemiddeld per jaar) gedeeld door beroepsbevolking.]

Ellsberg

Af en toe kom je iets tegen over een econoom waarvan je denkt: Goh. Zo ook dit. Misschien wist u het al lang, maar voor mij was het nieuw.

De Ellsberg paradox is een bekend fenomeen uit de (vroege) gedragseconomie. Kort samengevat komt het er op neer dat mensen omgaan met onzekerheden op een manier die inconsistent is met nutsmaximalisatie.

Aan het begin van de jaren ’70 leidden de Pentagon Papers tot een grote politieke rel in de Verenigde Staten, en uiteindelijk tot het terugtrekken uit Vietnam. Het betrof een geheim onderzoek van defensie, dat eigenlijk ook geheim had moeten blijven, maar dat door een hoge ambtenaar werd gelekt naar de New York Times.

Welke ambtenaar verantwoordelijk was voor het lekken van de Pentagon Papers? Ene Daniel Ellsberg. Inderdaad, die van de paradox.

Manipulatie!

Het is toch wat. Een maand geleden meldden wij licht verbaasd dat de voorspelmarkten bij Intrade suggereerden dat McCain op dat moment favoriet was om de volgende president van de VS te worden. Wat blijkt nu? De koers werd gemanipuleerd. Een ‘institutionele investeerder’ heeft vele tienduizenden dollars in de markt gepompt in een poging het aandeel McCain omhoog te krikken.

Een paar weken geleden werd bij Freakonomics al het vermoeden uitgesproken dat er gemanipuleerd werd. Zo werden er grote koopopdrachten geplaatst op het moment dat de handel erg dun was en de koers dus relatief eenvoudig te beinvloeden. Bovendien stond het aandeel McCain zo’n 10% hoger dan op vergelijkbare voorspelmarkten.

Waarom wij ondanks deze manipulatie toch blijven geloven in voorspelmarkten?

Weliswaar werd er gemanipuleerd, maar tegelijkertijd bleek die manipulatie eenvoudig te traceren.
Dergelijke pogingen tot manipulatie betekent voor andere investeerders dat er makkelijk geld te verdienen valt, wat tegelijkertijd de prikkel tot manipulatie weer doet afnemen (zie hier).
Blijkbaar worden deze markten zo serieus genomen dat iemand inderdaad bereid is om tienduizenden dollars te steken in het manipuleren ervan.

Inmiddels staat het aandeel McCain weer gewoon op 15.8%. Zoals het hoort.

Makreel

Door al dat gedoe met kredietcrisis en Nobelprijs zijn er wat dingen blijven liggen. Maar dit verhaal wil ik u niet onthouden. Uit de Wall Street Journal een paar weken geleden.

Mensen graag willen handelen. Als de ene persoon iets heeft wat de ander graag wil, en andersom, dan kan er geruild worden en wordt iedereen gelukkiger. Omdat al dat ruilen zo’n gedoe is, ontstaat er geld. Als geld algemeen geaccepteerd wordt, is dat een reuzehandig reken- en ruilmiddel.

Wie in een Amerikaanse gevangenis zit, heeft echter een probleem. Daar mag namelijk geen geld worden gebruikt. Vroeger werden nog wel eens pakjes sigaretten als ruilmiddel gebruikt, maar sigaretten zijn nu verboden. Aangezien mensen inventief zijn en toch graag willen handelen, gaan ze dus iets anders verzinnen. In veel Amerikaanse gevangenissen worden daarom nu blikjes makreel als valuta gebruikt. Ja heus. Zo’n blikje kost net zo’n beetje 1 dollar, dus dat rekent makkelijk. Verder is er geen mens die het wil eten, waardoor de, uhm, geldhoeveelheid in stand blijft.

Wie zei daar dat geld niet stinkt!? [via]

Meer Krugman

Zoals gebruikelijk heeft de Nobelsite weer een uitgebreid overzicht van het werk van de winnaar, zowel voor leken als voor deskundigen. Het is al net zo gebruikelijk dat Marginal Revolution een uitstekende verzameling links heeft, en een uitleg van ’s mans werk.

Zeer lezenswaardig is dit stuk, van Krugman zelf, waarin hij vertelt over zijn werkwijze, hoe hij zijn beste ideeen kreeg, en tips geeft voor jonge en aanstormende economen. [via]. Hier staat een hele trits lezenswaardige dingen over en van Krugman (begin te lezen onder het kopje ‘October 13’). Vermakelijk: ook de beste artikelen van Krugman werden aanvankelijk afgewezen.

De Nederlandse pers maakt er dit jaar gelukkig niet zo’n zootje van als afgelopen jaren. Bij RTL wordt het zelfs goed uitgelegd, door Mathijs Bouman.

Wij wachten op de Nobelprijs Economie

Vanmiddag, iets na 1 uur.

Nog een laatste rondje langs de velden. Ladbrokes noemt toch Fama en French als grote favorieten (zie ook dit artikel in de Wall Street Journal), voor Barro en Sims/Hansen/Sargent. In de pool op Harvard is Barro het meest genoemde individu, maar de combinatie Sims/Hansen/Sargent scoort nog vaker. Tyler Cowen hoopt op Hart en Tirole.