Twee jaar geleden wond ik mij hier op over inefficiënt biedgedrag op de veilingsite Ebay. Het onmisbare economenblog Cheap Talk biedt vandaag een verhelderend inzicht in de zaak. Mijn strategie om meteen het maximum bod te doen heet squatting en heeft als voordeel dat je andere gegadigden wegjaagt. Tot het laatste moment wachten met je bod is sniping en heeft als voordeel dat je mensen die hun bod langzaam verhogen te snel af bent. Nuttige informatie: uiteindelijk maakt het niet uit.
Auteur: Thijs
Econoom. Krantenlezer. Stuurman aan wal.
Coase op Schiphol
Na geruime tijd volgt hier weer een bericht uit onze langlopende serie Coase is overal, waarin externe effecten geïnternaliseerd en afgekocht worden.
Ooit nam ik met mijn lieve vriendin een binnenlandse vlucht in de VS, waarbij het arme kind een nogal corpulente Amerikaan met vliegangst naast zich trof. De man had ernstige twijfels over het vliegvermogen van ons toestel en die bleken na een tijdje besmettelijk. Vooral vanwege zijn (achteraf wat overtrokken) opmerking we’re all gonna die hadden we misschien toch liever naast een lege stoel gezeten.
Het kan, tegenwoordig. Voor €25 per enkeltje koop je gemoedsrust en wat armruimte op weg naar de vakantie. Geen geld!
De gelegenheid maakt de dief
Niet dat ik voor het bedreigen van eerlijke burgers ben, maar de krokodillentranen die hier geplengd worden door concertorganisator Mojo en de KNVB zijn wel erg bespottelijk. Beiden geven aan bedreigd te worden door lieden uit de zwarthandelarij als ze pogingen doen om de tussenhandel aan te pakken.
We schreven er al vaker over: er is een makkelijke manier om de zwarte handel compleet stil te leggen en dat is het verhogen van de prijs van de kaartjes. Wie, om welke reden dan ook, de prijs laag houdt creëert meer vraag dan aanbod en daarmee een zwarte markt. Tussenhandelaren leven van het verschil tussen de marktprijs en de ticketprijs. Wie dat verschil opheft heeft nergens last van.
De klachten over bedreiging kwamen boven tafel bij een kamerdebat over zwarte handel. Strengere wetten tegen die praktijk is wel het laatste dat we nodig hebben.
Economen aan de macht
De benoeming van Van Rompuy en Ashton tot president en buitenlandse vertegenwoordiger van de EU is natuurlijk een historische gebeurtenis. Helemaal voor deze website, omdat zowel de president als de vertegenwoordiger van huis uit econoom zijn.
Oftewel: aan het werk, dame en heer! Op de schop met het landbouwbeleid, de tarieven en de opkoopregeling. Over een jaar komen we controleren.
Luxe = schaarste
Mooi economisch verhaal in de New York Times vanochtend over de reactie van de luxe winkels in die wereldstad op de recessie: veel minder voorraad. Typisch gevalletje adaptief evenwicht waarbij de winkelier altijd een jaar achterloopt op de vraag van de consument. Vorig jaar lagen de winkels vol en kwam men niet van de spullen af; de kortingen beliepen zo’n 70%, tot afgrijzen van de winkeliers. Dit jaar is het aanbod zeer beperkt en is alles weer exclusief en je kunt erop wachten dat volgend jaar de winkels hun luxe goederen niet aan kunnen slepen.
Het nare voor winkeliers is natuurlijk dat onverwacht lage vraag leidt tot (veel) lagere prijzen, terwijl bij onverwacht hoge vraag het omgekeerde niet meteen geldt. Hoogstens zijn de schappen halverwege het seizoen leeg. Over de hele cyclus komt winkelier er dus slechter uit.
Kleine stappen naar een betere wereld
Of het één met het ander te maken heeft staat te bezien, maar het is prettig dat onze goede ideeën steeds vaker in de praktijk worden gebracht.
Economentour
Toen Google Maps zijn eerste stukken Nederland op Street View zette kwamen wij op deze site met de in beeld gebrachte economie-faculteiten. En er is weer een nieuw stuk bij, waardoor we de collectie kunnen uitbreiden met (in ieder geval) Tilburg, Utrecht (in de verte) en natuurlijk het CPB.
The informant!
Okay, even niet opgelet maar het is nog niet te laat: sinds vorige week draait in de Nederlandse bioscopen The Informant!, een film over kartels en de besprekingen in achterkamertjes die daarbij horen. En het is een comedy!
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal en als ik vanochtend in de file niet naar de bijbehorende aflevering van This American Life (de overigens waanzinnige radioshow) had geluisterd dan hadden we het helemaal gemist. Daarin trouwens de echte opnamen van internationale kartelafspraken waarin de prijs van lysine in de jaren ’90 wereldwijd werd opgedreven, een misdaad waarvoor de boete uiteindelijk meer dan $100 mln. bedroeg.
AOW
Vergrijzing betekent dat er (relatief) steeds meer oude mensen in ons land wonen. Oude mensen met stemrecht. Wie iets aan de hoogte van pensioenen wil doen moet er dus snel bij zijn. Hans-Werner Sinn heeft voor Duitsland berekend dat een hervorming op zijn laatst in 2016 mogelijk is. Daarna hebben gepensioneerden de meerderheid en komen lagere pensioenen er niet meer door.
Onlangs heeft een student bij ons iets dergelijks berekend wat betreft de verhoging van de AOW-leeftijd in Nederland. De verrassende uitkomst was dat die maatregel met de tijd steeds makkelijker door te voeren is. Dat zit ‘m erin dat, wie eenmaal met de AOW is, er geen last meer van heeft dat latere generaties langer door moeten werken. En dat terwijl het bespaarde geld ook voor gepensioneerden voordelig is.
Maar zijn de gepensioneerden dan niet solidair met de generaties na hen? Nou, in ieder geval niet allemaal. Kijk naar de uitkomst van deze peiling in het propagandablad van het ABP. De uitkomsten van pensioenopbouwers en gepensioneerden zijn gesplitst. Verhogen van de AOW-leeftijd (al dan niet met uitzonderingen): 14% van de werkenden, 30% van de gepensioneerden. Leeftijd niet veranderen: 42% werkenden, 34% gepensioneerden.
Gelijkheid door techniek
Terwijl kennissen links en rechts hun laptoppen met Windows 7 laten zien, kan ik me niet onttrekken aan de indruk dat rijk zijn niet meer is wat het geweest is. Rijke mensen hebben meer geld dan arme mensen, maar geld kun je niet eten. Het gaat erom wat je consumeert.
Ons consumptiepakket verandert over de tijd. We geven relatief steeds minder uit aan eerste levensbehoeften, bijvoorbeeld. En mijn indruk is dat een steeds groter gedeelte van ons geld gaat naar zaken die niet, zoals dat heet, rival zijn. Wat wil zeggen dat de ontwikkeling ervan het meeste geld kost, terwijl de productie voor bijna niets kan. Voorbeelden, behalve het al genoemde OS voor uw computer: films en boeken, telefoons en televisie. Maar ook gewone producten bestaan steeds meer uit concept en steeds minder uit ingrediënt. Bij mijn zomervakantie bijvoorbeeld had ik sterk de indruk dat er veel tijd en geld gestoken was in het uitdenken van de perfecte organisatie en omgeving, iets dat daarna gemakkelijk op veel plaatsen toe te passen is.
En zo nemen de privileges van de rijken af. Want zelfs de Quote 500 kan de nieuwe Windows niet eerder installeren dan Jan Modaal, en voor al deze producten met hoge kosten van ontwikkeling geldt dat er flink wat van moeten worden verkocht wil de R&D eruit gehaald worden. Natuurlijk is de iPhone nog niet voor iedereen bereikbaar, maar die van mij is niet minder snel dan die van de rijkste man van Nederland.