Marco

Internetoplichting

De handel op internet zorgt voor een toename van het aantal oplichtingen, zo lezen wij in het AD van afgelopen zaterdag:

Bijna veertienduizend mensen zijn vorig jaar het slachtoffer geworden van oplichting. Dat is elf procent meer dan het jaar ervoor. De toename is volgens de politie vooral het gevolg van internethandel. De daders zouden via verkoopsites als Marktplaats.nl spullen aanbieden waarvoor een koper betaalt. Vervolgens wordt niets geleverd, schrijft de krant.

Het is een mysterie. Bijna de hele wereld doet zijn internethandel op eBay. Op eBay kan je je spullen via een veiling verkopen. Zo’n veiling is gebonden aan strikte regels. De eindtijd ligt vast en bieders zijn juridisch gebonden aan het bod dat ze uitbrengen. Bovendien heeft de website een slim feedback-systeem. Wie tevreden is over een handelaar geeft hem een positieve waardering, wie ontevreden is geeft een negatieve waardering. Negatieve waarderingen hebben een sterk effect op wat de verkoper in de toekomst kan verdienen, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Op eBay komen dan ook verwaarloosbaar weinig gevallen van oplichting voor. Zo weinig dat eBay iedereen die met PayPal betaalt, bereid is te verzekeren tegen oplichting.

Maar dan Nederland. Nederlanders zijn wars van strakke regels en verhandelen daarom hun waar op marktplaats.nl. Alle contacten op marktplaats zijn geheel vrijblijvend. Wie een bod uitbrengt, kan daar later altijd nog op terugkomen. Verkopers mogen zelf beslissen wanneer ze hun ‘veiling’ stopzetten. Wie opgelicht wordt, heeft geen enkele mogelijkheid om dat via de site openbaar te maken. Een verkoper die er op uit is de kluit te belazeren kan daar zonder veel problemen eindeloos mee doorgaan. Rare jongens, die Hollanders.

Verzuimpolis tegen Oranjegriep

“Verzuimpolis tegen Oranjegriep” juichte de Telegraaf gistermorgen prominent op de voorpagina. “Werkgevers zijn niet langer de dupe van WK-griep” concludeerde de krant. Wat is hier aan de hand? Lees even mee:

“Werkgevers kunnen zich verzekeren tegen griep bij werknemers tijdens het wereldkampioenschap voetbal. De zogenoemde WK-verzuimpolis keert direct uit als een werknemer zich op een speeldag van het Nederlands elftal of de dag erna ziek meldt. Dat meldt De Telegraaf woensdag. Bij het EK voetbal in Portugal twee jaar geleden lag het ziekteverzuim op sommige speeldagen van Oranje twintig procent hoger dan normaal, meldt de krant. Tienduizenden werknemers zouden zich hebben ziek gemeld. Bedrijven kunnen er volgens initiatiefnemer Dennis Massaar van verzekeringsmaatschappij SEZ ‘op rekenen dat deze golf van WK-griep zich straks weer voordoet’. “Normaal gesproken begint een verzekeraar pas na twee weken uit te betalen. Dat eigen risico dragen wij nu.”

De conclusie van de Telegraaf is dus onzin. Verzekeringen kosten immers altijd geld. Werknemers zijn daarom nog steeds de dupe van WK-griep. Niet langer via een hoger ziekteverzuim, maar wel via hogere verzekeringspremies.

Goedbeschouwd is deze verzekering een vreemde constructie. Verzekeringen zijn levensvatbaar als er voor de verzekeringnemer sprake is van een kleine kans op een gebeurtenis met desastreuze financiële gevolgen. Omdat mensen niet houden van desastreuze gevolgen, zijn ze bereid om meer te betalen dan de verwachte schade om zich tegen die gebeurtenis in te dekken. Zo kan de verzekeraar er ook nog iets aan verdienen. Maar in dit geval is er geen sprake van een kleine kans, laat staan van desastreuze gevolgen. Zoals de verzekeraar al aangeeft kunnen bedrijven er op rekenen dat de WK-griep zich straks weer voordoet. Waarom een bedrijf dan premies zou willen betalen die hoger zijn dan de verwachte uitbetaling, blijft onduidelijk. Uiteindelijk lijkt deze verzekering dus niets meer dan een slimme reclamestunt.

Duur

“Duurste koopwoningen in Den Bosch” kopt nu.nl onder vele anderen. Waarom? Omdat uit onderzoek van website Dimo blijkt dat als je kijkt naar alle huizen die in het eerste kwartaal van dit jaar verkocht zijn, Den Bosch de gemeente is met de hoogste gemiddelde verkoopprijs. Van de 20 grootste gemeenten dan.

Onzin natuurlijk. Om twee redenen. Allereerst, met dezelfde logica kun je concluderen dat een tweeliterfles cola duurder is dan een blikje. Je betaalt er immers meer voor. Dat je aanzienlijk meer cola voor je geld krijgt, vergeten we dan even. Zo is het ook met huizen. Als je kijkt naar de gemiddelde verkoopprijs, dan worden eenkamerflatjes op zestien hoog achter op één hoop gegooid met een vrijstaande villa met drie badkamers. Dat de prijzen in Den Bosch hoger zijn dan elders zou gewoon kunnen komen omdat er in Den Bosch relatief veel villa’s staan, en relatief weinig eenkamerflatjes. Het wil niet zeggen dat een huis in Den Bosch meer waard is dan een huis met precies dezelfde kenmerken dat in Utrecht staat. Want dat is wat “duur” suggereert.

Ten tweede. Elk kwartaal wordt er maar een verwaarloosbare fractie van de totale huizenvoorraad verkocht. De gemiddelde verkoopprijs van die verwaarloosbare fractie hoeft niets te zeggen over de waarde van alle huizen die niet verkocht zijn. Misschien is er in Den Bosch net een nieuwbouwwijk opgeleverd met bovengemiddeld dure huizen. Hetzelfde probleem geldt voor de cijfers over de ontwikkelingen op de woningmarkt die de NVM regelmatig publiceert. Wie veronderstelt dat de waarde van zijn eigen huis net zo snel stijgt als de gemiddelde verkoopprijs in Nederland die de NVM publiceert, kon wel eens van een koude kermis thuis komen. Van alle huizen die worden verkocht, zullen er relatief veel nieuw zijn. En nieuwbouwwoningen zijn gemiddeld van een hogere kwaliteit dan de bestaande woningvoorraad. De waardeontwikkeling van bestaande woningen wordt daarmee overschat.

Dag van de Arbeid

Het was u misschien nog niet opgevallen, maar vandaag is het de Dag van de Arbeid. Inderdaad, de traditionele internationale feestdag van socialisten en communisten. In Nederland is er door het oprukkend kapitalisme en neo-liberalisme inmiddels nog maar weinig van te merken. Geldt dat voor heel Nederland? Nee! Een kleine nederzetting houdt moedig stand! Wie is deze instelling, hoor ik u al vragen, dit proletarische bolwerk dat zo dapper weerstand biedt tegen het oprukkend grootkapitaal en vandaag gewoon haar deuren gesloten hield? Eh, inderdaad, de Amsterdamse Effectenbeurs. Het kan soms raar lopen.

John Kenneth Galbraith

Dit weekend overleed de linkse econoom John Kenneth Galbraith op 97-jarige leeftijd. Galbraith was een van de meest invloedrijke economen van de vorige eeuw, juist omdat hij zich vooral richtte tot het grote publiek en veel minder tot zijn vakbroeders. De man gold al jaren als gevaarlijke outsider voor een Nobelprijs.

Het ANP heeft een mooi overlijdensbericht, al lijkt dat wel erg sterk gebaseerd op het bericht in de New York Times. Het NOS journaal weet nog te melden dat Galbraith ook een grote invloed zou hebben gehad op Joop den Uyl.

Centrale bank

In Nederland kennen we al de battle tussen burgemeester Leers van Maastricht en Minister Donner. In de VS lijkt nu iets soortgelijks te ontstaan, maar dan onder economen. Glenn Hubbard, topeconoom aan de Columbia Business School, werd getipt als opvolger van Alan Greenspan als leider van de centrale bank. Uiteindelijk ging de baan naar Ben Bernanke. Hubbard slaat nu terug met dit filmpje.

(tip afkomstig van Marginal Revolution).

Update: De man in de video is toch niet de echte Glenn Hubbard, zo meldt de Washington Post. Toch jammer. Maar het blijft leuk.

Het mag niet van Donner

Dat is nu jammer. Van minister Donner van Justitie mag BISSO in Nederland geen boeteverzekering aanbieden. Dramatisch genoeg zal nu nooit blijken dat Thijs gelijk had en een dergelijke verzekering onmogelijk levensvatbaar kan zijn.

Een boeteverzekering “neemt de prikkel weg om zich aan de verkeersregels te houden”, aldus de minister. Nu is dat niet helemaal waar. Ook bij de boeteverzekering geldt immers nog steeds een eigen risico. Sterker nog, zelfs als een boeteverzekering wel zou kunnen bestaan, dan nog zou de overheid vrij eenvoudig haar effect kunnen neutraliseren. Stel bijvoorbeeld dat zo’n verzekering een eigen risico heeft van 50%. Het enige wat de minister dan hoeft te doen is de boetes verdubbelen, en de prikkels zijn weer precies hetzelfde als voorheen. En een eenvoudige methode om boetes te verdubbelen is er al, meldt de Volkskrant zaterdag: de identificatieplicht.

Italiaanse toestanden

Dat politici creatief kunnen zijn met cijfers is bekend. Maar ex-premier Berlusconi maakte het wel erg bont. Volgens deze website liet de man vlak voor de laatste verkiezingen onder alle Italianen een verkiezingspamflet verspreiden waarin werd gemeld dat het inkomen per hoofd in Italie sinds 2001 gestegen is van $24.670 naar $27.119, een stijging van 10%.

Dat is leuk en aardig, maar Italianen worden betaald in euro’s, niet in dollars. En de dollar is in deze periode 30% in waarde gedaald. Gemeten in euro’s is het Italiaans inkomen per hoofd dus met zo’n 15% gedaald.

Franse slag

Een schokkend artikel in de International Herald Tribune dit weekend over het economie-onderwijs in Frankrijk (zie ook hier). Dat onderwijs blijkt zich met name te richten op het Conflict tussen Arbeid en Kapitaal, en over hoe de overheid de werkloosheid kan oplossen door iedereen ambtenaar te maken. In de leerboeken staan teksten als “het salaris dient primair te worden beschouwd als koopkracht: het verlagen van salarissen leidt onvermijdelijk tot deflatie en dus tot een hogere werkloosheid.” Om die werkloosheid te verlagen dienen de salarissen dus verhoogd te worden. Concurrentie is ongewenst, slechts de overheid kan er voor zorgen dat alles goed komt. Het gevolg? Slechts 36% van de Fransen vindt een vrije markt een goed idee, tegen bijvoorbeeld 74% van de Chinezen(!). Plus natuurlijk de massale demonstraties de afgelopen weken, die tot gevolg hadden dat een plan dat de werkloosheid onder jongeren zou verlagen, nu in de ijskast wordt gezet.

Zo blijkt maar weer eens: goed economie-onderwijs leidt tot lagere werkloosheid.

G14 wil nog meer geld

Eerder eisten de Europese topclubs verenigd in G14 ten onrechte al 860 miljoen euro van de FIFA ter compensatie van de schade die de clubs de laatste tien jaar hebben geleden wegens blessures van topspelers na interlands. Nu eisen diezelfde topclubs 200 miljoen ter compensatie voor het afstaan van spelers voor het komende WK. En ook deze claim lijkt nergens op gebaseerd.

Stel dat u als topclub een veelbelovende speler in uw gelederen heeft. U verwacht die speler na dit seizoen voor een leuk prijsje, pakweg 5 miljoen euro, te kunnen verkopen. Maar nu blijkt de speler tijdens het WK uitstekend te presteren. Zijn marktwaarde schiet naar 20 miljoen euro. Netto winst voor de club: 15 miljoen euro. Goed, daar staat het risico van een blessure tegenover, maar het zal me niet verbazen als de rekensom voor de club uiteindelijk nog steeds positief uitvalt. Met andere woorden: juist de club zou de FIFA moeten betalen om haar topspelers te mogen laten optreden in de etalage van het WK, niet andersom.