Kijktip: Raoul Heertje (inderdaad, zoon van) interviewt vanavond in Wintergasten Deirdre McCloskey, ooit geboren als Donald, die veel heeft geschreven heeft over geschiedenis van en retoriek in de economie, aankondiging hier.
Auteur: Marco
Windhandel
Deze week stond er plots een mevrouw voor de deur die probeerde mij Eneco HollandseWind aan te smeren. Zij kwam met de volgende argumenten:
- Energie uit Nederland halen is veel goedkoper dan het uit het buitenland te importeren, zoals andere maatschappijen doen. Dan moet je immers invoerrechten betalen.
- En zeg nu zelf, energie uit Nederland halen is toch sowieso beter.
- Met HollandseWind liggen uw energietarieven voor de komende 3 jaar vast. En dat is gunstig, want iedereen weet dat door de huidige economische crisis de energieprijzen zullen stijgen.
Ik probeerde nog iets te mompelen over interne markt, over dat ik toch liever het uitzicht in Noorwegen verpest zie door windmolens dan dat in Nederland en over dat crisis doorgaans minder energievraag en dus lagere prijzen betekent, maar ik kreeg de indruk dat ze toch niet echt zat te wachten op een inhoudelijke discussie op basis van economische argumenten.
De suggestie dat HollandseWind reuzegoedkoop is omdat het 108 euro korting kan opleveren afhankelijk van de gemiddelde windsnelheid is natuurlijk ook ietwat misleidend. Uit de kleine lettertjes blijkt dat je bij HollandseWind 1,1 cent per kWh meer betaalt dan bij Ecostroom 3 jaar vast, wat vast ook heel milieu is (zie hier en hier). Bij een gemiddeld verbruik van 3350 per jaar, waar Eneco van uit gaat, ben je dan in 3 jaar 110 euro duurder uit. Grappig dat dat vrijwel gelijk is aan de maximale “korting” die je kan krijgen.
Kotlikoff for President
Larry Kotlikoff is bepaald niet de eerste de beste econoom, zie eerdere berichtgeving. De verbazing is dan ook groot dat de man serieus een gooi lijkt te doen naar het presidentschap van de VS.
De populairste berichten
Een gelukkig nieuwjaar! Als laatste terugblik op het vorige en omdat het zo leuk is bijgaand een overzicht van de meest gelezen berichten in 2011. Met een kleine slag om de arm. Ik zal u niet vermoeien met alle methodologische ins en outs, maar de lijst is gebaseerd op 12 maandstatistieken waarbij in elke maand alleen de meest populaire berichten van die maand werden geteld. Hoe dan ook, de top 10 ziet er als volgt uit, inclusief maand van publicatie:
1 | Pensioenen | jun 2011 |
2 | Stop maar met de sociale wetenschap | mrt 2011 |
3 | eco.nomie.nl politieke aandelenmarkt | mrt 2010 |
4 | Griekenland | feb 2010 |
5 | Eindejaarslot | dec 2010 |
6 | Best Europarlementslid, | apr 2011 |
7 | Het gelijk van Inshared | okt 2010 |
8 | Nobel 2011: Sargent & Sims | okt 2011 |
9 | Zorgkosten | jun 2011 |
10 | Eichengreen Live | jun 2011 |
2011
Op de valreep ons traditionele jaaroverzicht. In 2011 werd het economisch nieuws gedomineerd door de eurocrisis. Het was ook een jaar waarin de activiteit op dit weblog beduidend lager was dan in voorgaande jaren. Thijs had het er een paar dagen geleden al over: uw bloggers hebben ook een echte baan, andere mensen kunnen veel zinniger dingen schrijven over de eurocrisis, en het is niet de tijd voor pietluttige dingetjes. Tot ook onze verbazing scoorde deze site desondanks toch weer een bezoekersrecord:
Meer zelfs dus nog dan in 2010, het jaar waarin wij bedolven werden door bezoekers aan onze politieke aandelenmarkt. Het aantal pageviews groeide naar ruim 1750 per dag. Dat schept verplichtingen. Het komende jaar doen wij ons hernieuwde best u nog iets te lezen te geven ook.
De belangrijkste vernieuwing was onze eerste stapjes op Twitter. Wees gerust, u mist weinig tot niets als u ons op de conventionele manier volgt: de twitterstroom bestaat met name uit doorgestuurde berichten van hier. Toch vinden inmiddels 87 mensen het de moeite waard ons te volgen. Een onverwacht succes.
Dan de jaarlijkse lijst van meestgebruikte zoektermen om op deze site terecht te komen. Wat hield onze googelaars bezig in deze tijden van niet aflatende crisis en economische onzekerheid!? Tja. Gevoelig punt. Hier is de top 10:
1 | (-) | eindejaarslot |
2 | (6) | speltheorie economie |
3 | (3) | hold up probleem |
4 | (-) | comparatief voordeel |
5 | (9) | prisoners dilemma economie |
6 | (-) | hoeveel is een triljoen |
7 | (4) | griekenland failliet gevolgen |
8 | (-) | geld vouwen |
9 | (-) | hold up problem |
10 | (-) | producentensurplus |
Inderdaad. 2011 zal onze annalen ingaan als het jaar van het eindejaarslot. Het is niet anders. Tot een paar weken gelden stond deze zoekterm nog niet eens in de top 20 maar de laatste dagen liep het storm. Om onduidelijke redenen blijkt Google ons namelijk de toonaangevende referentie omtrent dit onderwerp te vinden. Verder zien we opvallend veel speltheoretische termen in de top. En toch ook nog de Griekse crisis.
En daarmee sluiten we 2011 af. We bloggen verder in het nieuwe jaar, waarvoor alvast de beste wensen! [Eerder: 2010, 2009, 2008, 2007, 2006]
Humor bij de bank
Of het te maken heeft met de komst van Klaas Knot is onbekend, maar duidelijk is wel dat er bij DNB tegenwoordig iemand zit met een bijzonder prettig gevoel voor humor. Zo heeft de bank een kerstpakket uitgedeeld dat geheel bestaat uit Griekse produkten. Tevens melden bronnen dat aan gasten de volgende ansichtkaart wordt meegegeven:
Prijzen fixen
Het was gisteren smullen voor mededingingseconomen. ’s Ochtends kwam het bericht dat de EU onderzoek doet naar prijsafspraken voor e-boeken. Interessant geval, de EU is wat vaag, maar hier staat een analyse.
Nog smeuiger is het bericht later op de dag dat de NMa invallen heeft gedaan bij KPN, Vodafone en T-Mobile, wegens verdenking van prijsafspraken en het verdelen van de markt. Aanleiding is de verklaring van een klokkenluider, hier en hier. Nieuwsuur wijdt er een item aan.
Rekeningponyrijden
Peak load pricing. We kennen het allemaal wel. Wanneer, bijvoorbeeld in het geval van electriciteit, de vraag hoog is gaat de prijs omhoog om de schaarse capaciteit optimaal in te zetten. We zijn dan ook verheugd dat Ponypark Slagharen nu volgens deze principes opereert:
Als eerste attractiepark ter wereld hanteert Attractie- & Vakantiepark Slagharen een systeem van flexibele toegangsprijzen. De entreeprijs kan per dag verschillen, afhankelijk van de bezetting die dag, de verwachte drukte en het aantal dagen voor aankomst. De toegangsprijs kan hierdoor uiteenlopen van € 12,50 op een rustige dag tot € 24,50 op een drukke dag. [?¦] Deze prijs is flexibel en kan dus naarmate de dag dichterbij komt aangepast worden.
Uiteraard zijn consumenten er niet onverdeeld blij mee. Achterop de laatste Consumentengids beklaagt mevrouw de Vries uit Papendrecht zich.
Dus je moet meer betalen wanneer er een rij staat voor attracties? Dat is toch vreemd!
Tja. Toch een beetje een argument in de categorie “met rekeningrijden betaal je alleen maar om in de file te staan" dat het effect van prijsprikkels volledig ontkent [dank aan Peter].
EEA/ESEM online
Voor wie zoals ik niet in staat was de laatste bijeenkomst van de European Economic Association en Econometrics Society in Oslo bij te wonen: de videos van alle plenaire sessies staan nu integraal online: Krusell, Holmstrom, Pissarides, Athey, Wright, Acemoglu en een Nobel sessie. En dat is erg mooi. Alle videos staan op 1 pagina wat het ook mogelijk maakt ze tegelijkertijd af te spelen hetgeen een nogal desorienterend effect geeft. Maar dit terzijde.
Oh ja, ook niet onbelangrijk; de sessie over hoe je je werk gepubliceerd kan krijgen is ook te bekijken.
U mag weer prijsafspraken maken
Heel soms, als je heel goed oplet, kom je ze wel eens tegen. Van die geniepige berichtjes die nauwelijks tot niet de krant halen maar wel degelijk van groot belang zijn. Ergens vorige week moet het gebeurd zijn, toen we allemaal ademloos naar Griekenland keken. Trouwe lezer Peter lette wel op en wijst op het volgende alarmerende bericht uit de ministerraad:
Ondernemers met een relatief klein marktaandeel krijgen meer ruimte om onder andere prijsafspraken te maken.
Ja heus, het staat er echt. Prijsafspraken mogen straks gemaakt worden door ondernemers als ze samen een marktaandeel tot 10% hebben, dat is nu nog 5%, terwijl de omzeteis vervalt. Het persbericht ademt zo’n sfeer van dat het heel goed is, dat er “ruimte voor samenwerking” komt, want wie kan er nu tegen samenwerking zijn? Tja, afnemers bijvoorbeeld, zoals u en ik, die nu gedwongen worden een flink hogere prijs te betalen. De motivatie lijkt me ronduit achterbaks: “Kleine ondernemers krijgen zo meer ruimte om zich te wapenen tegen de inkoopmacht van grotere bedrijven.” Maar de verruiming beperkt zich geenszins tot zulke gevallen. Gevallen waarin ondernemers prijsafspraken willen maken om domweg de consument af te zetten zullen veel talrijker zijn.
Natuurlijk zouden we met deze versoepeling problemen met Europa kunnen krijgen, dat grosso modo wel een verstandig mededingingsbeleid voert. Maar daar heeft minister Verhagen iets op gevonden: de “samenwerking” mag alleen wanneer dit “de handel met het buitenland niet beinvloedt”. Inderdaad: Nederlandse ondernemers mogen wel de Nederlandse consument gecoordineerd woekerprijzen in rekening brengen, maar niet de Duitse en Belgische. Het lijkt me weer een eerste stap terug op weg naar het kartelparadijs dat Nederland ooit was.