Auteur: Marco

Anoniempje

Uitzendbureau Manpower gaat een proef nemen met anoniem solliciteren. Bij het aanbieden van kandidaten aan bedrijven die tijdelijke banen te vergeven hebben, worden geen namen meer vermeld, maar alleen feitelijke mededelingen over opleiding en ervaring,

zo lezen wij vanochtend in het AD. Sympathiek initiatief. OK, het is al eens eerder onderzocht, maar meer onderzoek juichen wij altijd toe.

Valt er dan helemaal niets op aan te merken? Nou ja, toch wel. Stel u hebt een bedrijf en bent op zoek naar een werknemer. Er komt een stapel sollicitaties binnen.  De meeste sollicitaties zien er uit zoals sollicitaties er altijd uitzien. Maar een aantal komt via Manpower, en hebben alleen “feitelijke mededelingen over opleiding en ervaring”. Dat is een stuk minder informatief. U zult dus al snel geneigd zijn de werkzoekenden van Manpower links te laten liggen en voor de reguliere kandidaten te gaan. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent.

Het probleem is dus dat hier maar een gedeelte van de sollicitaties anoniem is. En dat zal de resultaten beinvloeden. De uitkomst kon wel eens zijn dat haast niemand van Manpower nog wordt aangenomen, allochtoon of autochtoon. In een ideale onderzoeksopzet zou je alle sollicitaties anoniem willen hebben. Of zelfs allochtonen gewoon onder Nederlandse namen laten solliciteren, zoals in de eerder aangehaalde Amerikaanse onderzoeken het geval was.

Slim Uitstoot Verminderen?

Het kabinet wil iets aan het milieu doen en gaat daarom de aanschaf van ‘benzineslurpende SUV’s’  (we hadden het er al eens eerder over) zwaarder belasten en de aanschaf van zuinige auto’s stimuleren.

Goed plan? Niet echt. Allereerst: het milieu vervuil je als je in een auto rondrijdt, niet als je hem aanschaft. Als we iets voor het milieu willen doen, dan ligt het dus veel meer voor de hand om een hoger prijskaartje te hangen aan elke uitgestote kilo CO2 en dus de prijs van benzine te verhogen. Iemand die heel veel in zijn zuinige auto rondrijdt stoot immers nog steeds meer CO2 uit dan iemand die weinig in zijn SUV rondrijdt.

Ten tweede. Door een hogere belasting op SUVs zullen er inderdaad mensen zijn die  hun keus op een iets zuinigere auto laten vallen. Maar er zullen ook mensen zijn die op dit moment een auto te duur vinden, maar vanwege een extra subsidie op zuinige auto’s er wel eentje gaan aanschaffen. Per saldo zal door deze maatregel het aantal auto’s dus toenemen. Dat kan niet de bedoeling zijn. En nog erger: daardoor zou uiteindelijk de CO2-uitstoot zelfs kunnen toenemen.

Grabbelton

  • Vorige week vrijdag vond het eindexamen VWO plaats voor de vakken economie 1 (bijvak) en economie 1,2 (hoofdvak). De reacties van Sterken en Heertje en Schöndorff staan hier. De examens zelf plus uitwerking staan hier en hier.
  • Hebben economen ook een mening over de op handen zijnde Grote Donorshow? Reken maar. Zie hier of hier. Tim Worstall vindt het walgelijk. De reacties van politici en medici dan. Ook lezenswaardig: Sally Satel, zelf ontvanger van een nier. Zij is medicus, maar aanzienlijk genuanceerder dan het Nederlandse medisch establishment.
  • We schreven meermalen over pogingen om zwarte handel in kaartjes te verbieden. De New York Times meldt dat de staat New York nu deze handel legaliseert [via].
  • Mijn collega Laura Spierdijk is onderwerp van een bericht bij Freakonomics.

Vakantiegeld

Persbureau Novum komt met de volgende intrigerende samenvatting van een onderzoek van financieringsonderneming InterBank:

Meer dan de helft van de Nederlanders verwacht dat hun knip in de vakantie sneller leeg is dan voorzien.

Uhm. Het kan aan mij liggen, maar volgens mij staat hier toch echt dat de bewuste burgers verwachten dat ze meer gaan uitgeven dan ze verwachten te gaan uitgeven. In de behavioral economics is het niet ongebruikelijk om een huidige zelf te modelleren die beperkingen oplegt aan toekomstige zelven, maar iemand die al op dit moment iets anders denkt dan wat hij nu denkt, dat wordt wel een heel ingewikkeld verhaal. Misschien verschaft de rest van het artikel duidelijkheid:

De overschrijding van het vakantiebudget zou volgens de ondervraagden vooral komen doordat het eten en drinken op de vakantiebestemming duurder uitvalt. […] Het gemiddelde huishouden schat de vakantiekosten in op 1036 euro maar verwacht daar dus ook overheen te gaan.

Nee hoor, ik begrijp het nog steeds niet. Bovendien vraag je je af welke conclusie je hieruit zou moeten trekken. Zijn Nederlanders gewoon slechte financiële planners? Zijn vakanties duurder dan je zou verwachten, al is dat niet onverwacht? Is hier sprake van ontkenningsgedrag, dat overigens wel als zodanig erkend wordt? Van hoogst merkwaardig onderzoek? Of van een journalist die een en ander wat ongelukkig weergeeft? Je weet het niet. 

Onze maffia

Vorige week publiceerde journalist Christopher Hayes in The Nation een artikel waarin de beoefenaars van neo-klassieke economie een maffia worden genoemd die veel te weinig oog hebben voor de afwijkende meningen van zich heterodox noemende economen.

U zult begrijpen dat het stuk in de de economenblogwereld nogal wat stof heeft doen opwaaien.  Hier is bijvoorbeeld een reactie. En hier is zelfs een pagina geopend waar economen van verschillende pluimage met voors en tegens over elkaar heen mogen vallen.  Bijzonder lezenswaardig allemaal. Zo heeft gerenommeerd weblogger en econoom Tyler Cowen (die van marginalrevolution) inmiddels zijn mening gegeven, en de website belooft binnenkort te komen met een reactie van Paul Krugman.

U wilt mijn mening? Een aantal waarnemingen:

Lees verder “Onze maffia”

Slijtageslag

Een war of attrition is een spelletje waarbij spelers kosten maken zolang ze blijven meedoen. Wie als laatste afhaakt, wint de hoofprijs. Bij twee spelers is het een Nash-evenwicht om op elk moment met een bepaalde kans af te haken, en natuurlijk te hopen dat de andere speler eerder afhaakt. Bulow en Klemperer hebben laten zien [pdf] dat bij meer dan twee spelers alle deelnemers op twee na al bij het begin van het spel zouden moeten afhaken.

Aardige anekdote via Tim Harford: Het schijnt dat Avinash Dixit, de beste econoom die nog geen Nobelprijs heeft, aan het einde van zijn speltheoriecolleges $40 uitlooft aan de student die als laatste stopt met applaudiseren. Inderdaad, een war of attrition. Recent schijnen zes studenten het langer dan twee uur te hebben volgehouden. Waarschijnlijk zijn ze alsnog gezakt.

Uitgevers

Het is altijd hetzelfde liedje. Een sector wordt aangetast in de mogelijkheid om marktmacht uit te oefenen en schreeuwt vervolgens moord en brand. Voor de sector is het plan een Onhaalbare Zaak en uiteraard Wordt Uiteindelijk De Consument De Dupe. Vandaag: de Nederlandse uitgevers die ageren tegen het plan om de automatische verlenging van abonnementen verder te beperken. Hoewel dat bijvoorbeeld in de VS volstrekt normaal is, zal dat hier natuurlijk leiden tot Desastreuze Gevolgen:

De uitgeversbond betoogde woensdag dat die contractperioden veel te kort zijn en zorgen voor grote onzekerheid bij bedrijven.Voorzitter Loek Hermans van de uitgeversbond waarschuwde de Kamer dat het PvdA-voorstel grote risico’s met zich meebrengt voor zijn achterban en bovendien de dienstverlening voor de meeste consumenten zal verslechteren.

Hoe de consument er slechter van kan worden om niet langer elk jaar ongevraagd weer een abonnement aangesmeerd te krijgen, dat vermeldt de berichtgeving helaas niet.

Duitse baby’s

Eind vorige jaar voorspelden wij een babyboom in Duitsland, in verband met een verandering in de fiscale behandeling van koters. Het resultaat? Het AD meldt op last van die Welt in het eerste kwartaal een toename van 21,5% gemiddeld in de grote steden. Misschien is het verstandig als de krant eens iemand in dienst neemt die Duits spreekt, want het oorspronkelijke artikel heeft het over een uitschieter van 21,5% in Bremen, maar een veel kleinere stijging in andere steden.

Natuurlijk is het maar de vraag in hoeverre dit een permanente stijging van het geboortecijfer is: een niet onbelangrijk deel zou verklaard kunnen worden door een uitsteleffect (aanstaande ouders die nog een paar maandjes hebben gewacht om die extra kinderbijslag op te strijken) in plaats van een echte lange-termijn toename van het aantal geboorten.