Lezenswaardig: in de New York Times staat een artikel over veelbelovende jonge economen die maatschappelijk relevant onderzoek doen, plus links naar eerdere artikelen in de NYT waarin dat onderzoek beschreven wordt. Opvallend: van de 13 economen die op de lijst staan, zijn er 6 met elkaar getrouwd. [via]
Auteur: Marco
Het glas is half vol
Toch grappig hoe verschillende media soms net een andere draai aan hetzelfde nieuws geven. Het ANP meldt vandaag: “Bijna helft personeel met ‘kleine’ handicap werkt“. Bij de Volkskrant is hetzelfde nieuwsfeit voorzien van de kop: “Ruim helft werknemers met ‘kleine handicap’ verliest baan“.
Handel met voorkennis!?
Wie iets weet wat anderen niet weten, kan proberen met die kennis op financiele markten zijn voordeel te doen. Nadeel van dergelijke handel met voorkennis kan wel zijn dat juist door die handel die voorkennis algemeen bekend wordt.
Reuters meldt dat Britse bookmaker William Hill geen weddenschappen meer accepteert dat Prins William gaat trouwen op 19 juli 2007. Er bleek namelijk een aantal weddenschappen van opvallend hoge bedragen op die datum te zijn afgesloten.
Natuurlijk is het mogelijk dat iemand, om wat voor reden dan ook, juist die weddenschappen op die datum heeft afgesloten om iedereen te laten geloven dat de bruiloft dan plaatsvindt, terwijl het niet zo is. Maar zo’n afleidingsmanoeuvre is behoorlijk kostbaar, terwijl de weddenschappen juist veel geld opleveren als er op 19 juli wel getrouwd gaat worden.
Peltzman effect
Nog maar eens: automobilisten die zich veiliger voelen, rijden roekelozer:
Eigenaars van terreinwagens rijden minder veilig dan gemiddeld. Dit blijkt uit een studie die het Britse weekblad New Scientist zaterdag publiceert […] Een verklaring voor het rijgedrag moet volgens een van de onderzoekers worden gezocht bij het veilige gevoel dat de gemiddelde bestuurder van een terreinwagen krijgt door de grootte van de auto en de hogere positie op de weg. Hierdoor schatten de bestuurders een risico minder goed in.
Dat laatste zullen economen natuurlijk bestrijden: een veiliger gevoel lijdt niet tot het minder goed inschatten van risico’s, maar simpelweg tot het eerder negeren daarvan.
Beursgoeroe
Hij blijft leuk, die economie van beleggingsanalisten. Op de site van de Financiele Telegraaf staat vandaag weer een hele fijne. Een fragment, en houdt u zich vooral goed vast:
De krachtige oplevingen waren vorig jaar […] eigenlijk alleen maar te verklaren door de globalisering. […] Globalisering leidde ertoe dat de wereldeconomie ook in 2006 weer buitengewoon goed presteerde en de hoogste groeicijfers sinds het begin van de economische statistiek vertoonde. Dat grenzen door de globalisering verdwijnen verhoogt de productiviteit, waardoor de winsten van bedrijven sterker stijgen dan de toename van de conjunctuur. Dat komt vooral omdat vele miljoenen goedkope arbeidskrachten in de wereldarbeidsmarkt zijn opgenomen.
Het is haast knap om in zo’n korte tijd zo’n hoeveelheid economische wetmatigheden te suggereren die op zijn zachtst gezegd nogal dubieus zijn. De analist in kwestie voorspelt dat de koersen het komende jaar ook zullen stijgen. Immers: de globalisering zal ook weer toenemen. Dat de globalisering al sinds de jaren ’50 toeneemt, maar de beurskoersen niet, dat doet er even niet toe. Nog los van het feit dat die verwachtingen natuurlijk al in de koersen zijn verwerkt.
De Jopie Award 2006!
Het is weer zover! Het einde van het jaar, dus tijd voor de traditionele uitreiking van onze Jopie Award. U weet het misschien nog wel, de Jopie Award is vernoemd naar de mevrouw die vorig jaar in Libelle memorabele uitspraken deed. De Jopie Award is oorspronkelijk bedoeld voor degene met het Slechtste Voorstel van het afgelopen jaar. Een voorstel waarvan de initiatiefnemer geen enkele rekening houdt met de desastreuze economische gevolgen ervan. Of, nog erger, die gevolgen volledig verkeerd inschat. Maar dit jaar heeft de jury besloten haar opdracht iets ruimer te interpreteren, en ook voor de prijs in aanmerking te laten komen diegene wiens uitspraken of daden meer in het algemeen getuigen van Economisch Onbenul, zeker als betrokkene in een maatschappelijke positie verkeert waar je dergelijk onbenul niet zou verwachten.
Daar gaan we. Eerst maar eens vier genomineerden die jammerlijk genoeg net naast de felbegeerde Jopie Award grepen.
Geef een miljoen en betaal nog een miljoen
Toch wat vreemd, die belofte van Balkenende bij de start van de Serious-Request-actie van Radio 3FM. Als u en ik samen minimaal een miljoen euro geven, dan doet de overheid daar nog eens een miljoen euro bij. Wie daar uiteindelijk voor opdraait? Tja, dat zal toch de belastingbetaler zijn. U en ik dus.
Emissierechten en de luchtvaart
Woensdag gaat de EU beslissen of de luchtvaartmaatschappijen ook mee moeten gaan doen aan het systeem van verhandelbare emissierechten. Dat is een bijzonder slim systeem waarbij de overheid vaststelt hoeveel CO2 er in totaal uitgestoten mag worden, maar waarbij die uitstootrechten verhandelbaar zijn. Bedrijven die in staat zijn om hun CO2-uitstoot te verlagen, kunnen hun emissierechten dan verkopen aan andere bedrijven. Op die manier kan een bepaalde beperking van CO2-uitstoot op de meest efficiente manier bereikt worden.
Het Wereldnatuurfonds is bang dat de vliegtuigmaatschappijen hun emissierechten kado gaan krijgen, en ook dat ze teveel van die rechten gaan krijgen:
De sector zou tot 3,5 miljard euro per jaar kunnen verdienen door de rechten door te verkopen of door te berekenen aan de passagiers.
Het is waar dat de maatschappijen geld kunnen verdienen door de rechten die ze niet nodig hebben, door te verkopen. Maar dat ze datzelfde bedrag zouden kunnen verdienen door de rechten door te berekenen aan passagiers, dat is vreemd. Het suggereert dat hoe meer rechten de luchtvaartmaatschappijen krijgen, des te hoger de prijs is die ze aan passagiers in rekening zullen brengen. En dat klopt niet. Sterker nog, de ticketprijs daalt juist met dat aantal rechten.
Lees verder “Emissierechten en de luchtvaart”
Ondertussen bij de oosterburen
Mensen reageren op economische prikkels, zelfs al dat niet politiek correct is. In Duitsland kunnen we begin volgend jaar dan ook een piek in het geboortecijfer verwachten, na een flinke dip aan het einde van dit jaar. Hoezo? Per 1 januari wordt daar het Elterngeld ingevoerd. Dat betekent dat ouders die voor hun pasgeboren kind willen zorgen en daardoor niet volledig kunnen werken, gedurende maximaal 14 maanden van de overheid een maandelijkse bijdrage krijgen van tussen de 300 en 1800 euro. Als ik het allemaal goed begrijp. Hoe dan ook, het AD meldt vandaag dat degene wiens kind wordt geboren op 1 januari in plaats van op 31 december, daardoor een voordeel heeft dat kan oplopen tot zo’n 20.000 euro. Je vraagt je dan toch af of die regeling niet had kunnen worden ingevoerd op een manier die iets minder perverse prikkels zou opleveren.
Hogere belastingen, harder zuigen
Intrigerend onderzoek in de laatste American Economic Review: hogere belastingen op sigaretten blijken nog minder effect op nicotineconsumptie te hebben dan tot nu toe werd aangenomen. Het aantal aangeschafte sigaretten mag dan wel dalen, maar de hoeveelheid nicotine die door de roker aan een sigaret wordt onttrokken, stijgt. Bijvoorbeeld omdat een roker zijn peuk minder snel weggooit, of meer gaat inhaleren. Op die manier slaagt de roker er in om die belastingverhoging middels zijn gedrag deels te compenseren. Dat blijkt uit een analyse van de hoeveelheid nicotine dat in het lichaam van rokers wordt aangetroffen, al moet ik toegeven dat de exacte medische details mij niet geheel duidelijk zijn. Hoe dan ook, de onderzoekers vinden een belastinginhaleerelasticiteit van 0,4: als de belasting op sigaretten met 1% stijgt, dan stijgt de nicotineconsumptie per sigaret met 0,4%.
(Dank aan Bastiaan)