economie is overal
In de categorie Melig Maar Toch Leuk: brachten wij u eerder al Rejecta Mathematica, voor alle afgewezen artikelen in de wiskunde, dit tijdschrift gaat nog een stapje verder.
(Overigens is dit bericht tevens mijn eerste voorzichtige schrede terug op het blogpad. Ik ben er weer!)
Google heeft weer een nieuw speeltje: de N-gram viewer. Van elk woord of combinatie van woorden is na te zoeken hoe vaak die in de loop van de tijd voorkwam in alle boeken die Google heeft ingescand. En dat is erg geinig. Zo blijkt dat, ik noem maar iets, men tot halverwege de jaren ’50 zich vooral zorgen maakte over de conjunctuur, maar dat vanaf dat moment economische groei een populairder onderwerp werd (klik voor vergroting):
De populariteit (in Engelse boeken althans) van speltheorie kende de vorige eeuw een curieus verloop:
Nederlandse boeken zitten er helaas nog niet in, Duits, Frans en Spaans doen al wel mee.
Hier staan nog een paar economie-voorbeelden.
Nog meer loterijperikelen. De Sponsor Bingo Loterij heet vanaf nu de Vriendenloterij, zo jubelt een reclamefolder mij zojuist toe. Hoe dat werkt?
Wint u een prijs, dan winnen 5 van uw vrienden ook. En u mag zelf bepalen wie, zolang uw gekozen vrienden ook deelnemer van de VriendenLoterij waren ten tijde van de trekking. Wint u bijvoorbeeld een auto dan wint u het recht om vijf auto’s weg te geven aan vrienden, familieleden, clubgenoten of bekenden die ook meespelen met de VriendenLoterij. Wint u bijvoorbeeld € 100.000,- dan mag u vijf vrienden ieder € 20.000,- geven.
En inderdaad, die vrienden hoef je pas aan te wijzen nadat je de prijs hebt gewonnen.
Het gevolg laat zich raden: wie € 100.000,- wint zal nog eens een kleine € 100.000,- extra gaan verdienen door zijn ‘vriendschap’ op Markplaats bij opbod te verkopen.
Of zou ik nu te cynisch zijn?
Ronald Coase, Nobelprijswinnaar, een van de grootste economen van de vorige eeuw en regelmatig figurerend in onze kolommen, onder anderen in de reeks Coase is overal, is vandaag 100 geworden. In The Economist een artikel over zijn werk.
In de commentaarbijlage van Thijs’ vorige bericht woedt al enige tijd een discussie over waarom Marshall nu echt de assen verkeerd om tekende, en alle andere economen met hem. Commentator Matthijs (let op de dubbel t) geeft definitief uitsluitsel en dat is voorwaar een apart bericht waard.
Het antwoord staat in een artikel van Scott Gordon in de Eastern Economic Journal 1982, dat hier [grote pdf!] online staat. Het artikel lijdt aan de gebruikelijke breedsprakigheid van historici, maar het komt er op neer dat Marshall het op deze manier handiger vond, omdat hij dan langs de verticale as het surplus van producenten en consumenten kon aflezen. Kort samengevat: Thijs had gelijk.
Ole Rogeberg maakte een filmpje waarin een heroineverslaafde dochter haar vader Becker en Murphy’s theorie van rationele verslaving uitlegt. Het resultaat is vrij hilarisch:
Hoogtepunt: de eerste reactie van vader op het verhaal:
You sound insane. Are you on drugs now?
[via]
Afgelopen zondag bij De Magie van Wetenschap op Nederland 2: een aflevering over econoom-van-financiele markten Arnoud Boot. Op zich al een hele meevaller, want economie wordt in de media lang niet altijd als bona fide wetenschap gezien. Inhoudelijk valt het een beetje tegen (vooral veel beelden van Boot op reis), maar zo af en toe komen interessante opmerkingen langs over publiceren, het gebruik van economische modellen en economen in de media. Terug te zien via Uitzending Gemist.
De keuze van Rusland als organisator van het WK voetbal in 2018 heeft vooral in Engeland nogal wat stof doen opwaaien. Dat land waande zich favoriet en de ontzetting was dan ook groot toen ze er met slechts twee stemmen in de eerste ronde al uitvloog.
Zoals altijd kun je je afvragen of de uiteindelijke keuze ook echt de voorkeur van de commissieleden weerspiegelt. Uit de sociale keuzetheorie weten we dat er geen enkele methode bestaat om de voorkeuren van een groep mensen op een adequate manier te aggregeren (eerder en eerder, ook hier) en waarschijnlijk is deze verkiezing daar een mooi voorbeeld van.
In elke ronde mochten 22 afgevaardigden kiezen uit een aantal opties. In elke ronde viel de optie met de meeste stemmen af, net zo lang tot er een optie over was met een absolute meerderheid. Net als elke stemprocedure is ook deze gevoelig voor strategisch gedrag en dus voor manipulatie.
Stel bijvoorbeeld dat u lid bent van de commissie, uw eerste voorkeur is Engeland, uw tweede voorkeur is Nederland/Belgie. De verwachting is dat Engeland sowieso wel doorgaat naar ronde 2. Wat doet u dan? Inderdaad, u stemt op Nederland/Belgie, want met die Engelsen komt het vast wel goed, en zo vergroot u de kans dat u uw tweede voorkeur in de race houdt. Echter, als iedereen er zo over denkt, dan gaat er toch iets mis en misschien is dat wel precies wat er gebeurd is.
U weet het: niets maakt ons zo gelukkig als een mooie grafiek. Dit is het absolute summum. Hans Rosling, die ons eerder al gelukkig maakte met het prachtige Gapminder, geeft voor de BBC een overzicht van de laatste 200 jaar wereldgeschiedenis. Aanstaande dinsdag op de buis, bij "The Joy of Stats". Adembenemend.
[via]
Economie gaat over het efficient verdelen van schaarse goederen, dat weet u inmiddels. Een parkeerplaats bijvoorbeeld zou toegewezen moeten worden aan diegene die bereid is het meest te betalen, en dus niet aan degene die toevallig het verste weg woont. In de praktijk gebeurt dat vrijwel nooit, vandaar dat discussies over parkeren regelmatig onze kolommen sieren.
Toch benieuwd hoe ze dat op een topfaculteit in de VS doen. Parkeerplaatsen worden daar verhandeld op een interne markt? Geveild wellicht? Eh, niet dus. De volgende foto van de parkeerplaats van Northwestern dook vorige week op: [via]
En ze zijn niet de enige. Komisch is ook het commentaar bij het bericht (nou ja, voor vakidioten dan):
But I thought searching for an open spot was Dale’s favorite activity?