Nederlandse economen op Wikipedia

Na lezing van dit bericht over Ruud Lubbers en zijn Wikipedia-lemma klikte ik natuurlijk door om het gewraakte verhaal te lezen. Onderaan de pagina staat een overzicht van de categorieën waaronder Lubbers allemaal valt. Een daarvan is Dutch Economists, en er is een lijst beschikbaar van soortgenoten.

Ik zou zeggen: ga eens kijken. Het blijkt dat Nederland maar liefst 13 economen heeft voortgebracht, waaronder krakers als Lizzy van Dorp en Christiaan Cornelissen. Iets beter staat het ervoor op de pagina in het Nederlands maar ook dit gezelschap van 41 mannen is zeker geen representatieve steekproef. (Hopelijk niet! Behalve het ontbreken van vrouwen zijn in ieder geval twee van de 41 ook nog van twijfelachtig allooi.)

Een economische analyse: iedereen die iets weet van economie zal zich verre afzijdig houden van het aanmaken en onderhouden van Wikipedia-lemma’s, een vorm van vrijwilligerswerk. Maar misschien dat een organisatie met een belang bij het beeld van economen (suggestie) iemand er eens voor kan betalen.

Hoeveel rijken ontvluchten Nederland?

België opgelet, want de Nederlandse rijken staan te trappelen om ons land te verlaten. Een onderzoeksbureau heeft 480 mensen gebeld met een inkomen van minimaal 2,5 tot 3 keer modaal.

Zeker 4 procent overweegt in ieder geval in 2008 fiscaal de grens over te gaan om daar belastingplichtig te worden. […] Volgens de onderzoekers zijn het vooral de allerrijksten […] ‘Zeker 9 procent trekt de grens over’

Juist. Het gaat me vandaag niet om het vrijblijvende “overweegt in ieder geval” maar om de manier waarop een statistiek de wereld ingebracht wordt. Zeker 4 procent van 480, dat moet haast wel 4.17 procent zijn, oftewel 20 rijken die telefonisch hebben aangegeven te willen verhuizen. Gebruikmakende van een binomiaalverdeling kunnen we de likelihood functie van het werkelijke percentage berekenen. Die ziet er zo uit:

Likelihood rijken

Er is enige onzekerheid rondom het werkelijke percentage, geeft deze functie aan. Die ontstaat omdat niet alle rijken zijn geïnterviewd, maar slecht 480 van hen. Afgaande op de grafiek ligt het werkelijke percentage waarschijnlijk ergens tussen de 2,5 en de 6,5 procent. Om hier het predikaat zeker 4 procent aan te hangen is wat optimistisch.

Echt speculeren wordt het bij de zogenaamde allerrijksten

Lees verder “Hoeveel rijken ontvluchten Nederland?”

Voelt u zich afgewezen?

We hadden al het Journal of Spurious Regressions. Maar het kan nog gekker. Voor de wiskundig ingestelden onder u wiens werk bij de toptijdschriften is afgewezen, is er nu Rejecta Mathematica, een “new, open access, online journal that publishes only papers that have been rejected from peer-reviewed journals (…) in the mathematical sciences.” De makers bezweren dat dit geen grapje is, en geven een aantal goede redenen waarom je zulke papers toch zou willen publiceren. Al was het maar als waarschuwing voor anderen om niet hetzelfde te proberen.

En nee, ook dit tijdschrift is niet van plan om alles te gaan publiceren:

Specifically, we do not see much value to the community in papers that were rejected solely based on their incomprehensibility. […] We would encourage any interested party in starting the Journal of Impenetrable Results to give them a home.

De ultieme loser is straks dus iemand die afgewezen is bij Rejecta Mathematica.

[via]

Geld voor de bruiloft

In Twente, waar ik oorspronkelijk vandaan kom, is er een gezegde dat luidt: Een goede bruiloft brengt zichzelf op. Op een uitnodiging voor zo’n feest staat dan het weinig subtiele cadeausuggestie: en dan een plaatje van een envelop, en het tarief voor het bezoeken van een bruiloft is algemeen bekend. Ik herinner mij de tijd dat het 50 gulden p.p. was en het bruidspaar werd bedolven onder gele briefjes, zie hierboven, maar ben de laatste tijd niet meer naar een Twentse bruiloft geweest. In andere delen van het land kan het best net zo geregeld zijn.

Efficiënt, natuurlijk. De jonge geliefden hebben hun geld meer dan nodig en het geven van cocktailshakers en juskommen loopt vrijwel altijd uit op een teleurstelling. Toch is dat laatste wereldwijd de norm. Gelukkig heb je overal economen en af en toe lanceert er een het idee om de Twentse bruiloft ook elders in te voeren. In wat klungelige termen, maar het concept klopt wel. Benieuwd of het aanslaat.

De prijs van een pakje

De prijs van een pakje sigaretten wordt nog eens extra verhoogd, zo werd eerder deze week bekend. De verkoopprijs komt daarmee inclusief btw naar verwachting 35 cent hoger te liggen, in plaats van de 26 cent waarvan eerder sprake was.

Voor het rookgedrag zal dat weinig uitmaken. Als je ook rekening houdt met de verhoogde kans op een eerdere dood en dergelijk ongemak, dan is volgens onderzoek dat ook deze week verscheen, de effectieve prijs van een pakje sigaretten in de VS zo’n 222 dollar per pakje voor mannen, en 94 dollar voor vrouwen, op basis van een disconteringsvoet van 3%. Op zo’n bedrag merk je die paar dubbeltjes niet.

Zelf de provider voor je iPhone kiezen

Een Duitse rechter heeft bepaald dat T-Mobile, de Duitse partner van Apple in het iPhone-project, de toestellen ook simlock-vrij aan moet bieden. Dat wil zeggen dat consumenten niet bij T-Mobile hoeven te zitten om toch een iPhone te krijgen. Dat is ontegenzeggelijk goed voor de klanten, die op deze manier meer keuzevrijheid krijgen. Of niet?

Volgens T-Mobile is de beslissing slecht voor de consument. “Alleen onze klanten kunnen gebruikmaken van exclusieve functies en profiteren van lage tarieven”, laat het bedrijf in een persverklaring weten.

Nee toch? Ja hoor, het staat er echt:

Aus Kundensicht stellt die Bindung an unser Netz sogar einen Vorteil dar.

Het doet pijn aan de ogen. Zielig natuurlijk, dat T-Mobile het geplande monopolie op de iPhone ziet verdampen, maar sowieso en überhaupt niet slecht voor de consument. Als dat net van T-Mobile echt zo goed en goedkoop is, dan blijft die namelijk vanzelf wel. T-Mobile bereidt ook een rechtzaak voor tegen de concurrent die ze dit kunstje flikte. Ik zou zeggen: bespaar je de moeite.

Bubbeleconomie

Stel, u bent een monopolist en bij uw huidige prijs is de vraag groter dan het aanbod. Dan zijn er twee zinvolle opties: uw verhoogt de prijs of u vergroot uw aanbod. Ligt het aanbod op korte termijn vast, dan verhoogt u dus uw prijs. U zou natuurlijk ook een aanzienlijk deel van uw vragers zonder uw produkt naar huis kunnen sturen, maar dat lijkt me niet erg slim. In tegenstelling tot hogere prijzen levert dat namelijk geen extra winst op, alleen maar teleurgestelde vragers.

Maar wat is er dan mis in de champagnewereld? Lees eens mee:

Champagne lijkt wereldwijd op de bon te gaan. Er is te veel geld. De producenten van de beroemde bubbels kunnen de vraag van de rich and famous al lang niet meer bijbenen. In Engeland kondigden de importeurs maandag aan dat een distributiesysteem voor champagne wordt opgezet.

Volgens importeur Bron is “de stijgende vraag in Europa het gro[otste] probleem”. Curieus. Volgens mij heb ik nooit eerder een producent de toename van de vraag naar zijn produkt horen omschrijven als een probleem.

[dank aan Bastiaan]

Gepersonaliseerde kentekens

De VVD heeft een goed idee:

Automobilisten moeten kunnen kiezen voor een kentekenplaat met een eigen tekst. VVD-Tweede Kamerlid Paul de Krom gaat dat bij de behandeling van de begroting van Verkeer en Waterstaat voorstellen aan minister Camiel Eurlings.

Uitstekend plan, wij pleitten er hier al voor. Mits de automobilist flink moet betalen voor zo’n gepersonaliseerd nummerbord, natuurlijk.

Het generaal pardon kost minder dan 6 miljard

Politicus Henk Kamp heeft berekend wat het generaal pardon voor uitgeprocedeerde asielzoekers de Nederlandse staat gaat kosten. Het betreft een minimumschatting.

Kamp gaat ervan uit dat voor ten minste 15 duizend gepardonneerden (‘een heel lage schatting’) twintig jaar lang bijstandsuitkeringen, bijzondere bijstand, huursubsidies, gezondheidszorg, onderwijs en oudedagsvoorzieningen nodig zijn. ‘Dat kost 20 duizend euro per persoon per jaar, dus zes miljard euro. Minstens’, aldus het VVD-Kamerlid.

De notie dat er kosten verbonden zijn aan een generaal pardon is niet bij iedereen meteen duidelijk en dus is er wel iets te zeggen voor het doen van dit soort berekeningen. Maar dan wel zorgvuldig graag. Kamp ziet twee belangrijke dingen over het hoofd:

  1. Het wil er bij mij niet in dat alle gepardonneerden de rest van hun leven geen belasting gaan betalen aan de Nederlandse staat. Hoewel er ongetwijfeld door een aantal een beroep zal worden gedaan op een uitkering zullen er ook zeker mensen bij zijn die de hun geboden kans met beide handen aangrijpen en gewone, betalende, Nederlanders zullen worden die de fiscus geld gaan opleveren.
  2. Disconteren. Wie zes miljard euro verspreid over twintig jaar moet betalen hoeft maar voor een kleine 14 jaar geld mee te nemen (gebaseerd op de lange rente op staatsleningen, 4.38%). Dat scheelt een stuk.

Beide omissies maken dat het bedrag van 6 miljard een overschatting is. Maar misschien wel de belangrijkste missende informatie is het volgende feit: onder de huidige regels kost ook elke Nederlander de fiscus geld, en wel een kleine 15 duizend euro, gerekend bij geboorte. Wat dat betreft zijn de gepardonneerden al goed geïntegreerd.

Omstanders brand bellen niet

Bij de recente Armando-brand in Amersfoort waren veel omstanders maar niemand belde 112, zo meldt de Volkskrant:

“Mensen staan met hun telefoon de brand te filmen, maar vergeten de hulpdiensten te bellen”, zegt burgemeester Albertine van Vliet -Kuiper. “Ze denken: iemand anders zal 112 al wel gebeld hebben.”

De burgemeester slaat de spijker op z’n kop. In de psychologie noemen ze dat het bystander effect: hoe meer mensen er om een vijver met een drenkeling staan, des te groter de kans dat niemand zal ingrijpen. Speltheoretisch is dat prima te verklaren, zie bijvoorbeeld dit artikel [pdf]. Trouwe lezer Pim kijkt naar variaties op het thema [pdf]. Zelf heb ik al eens iets soortgelijks gedaan in de context van verkiezingen. En trouwe lezer Linda in de context van overnames.

In dit specifieke geval is de analyse als volgt (na de klik).

Lees verder “Omstanders brand bellen niet”